Długo się zbierałem z tą relacją. Jest ona dla mnie bardzo ważna i mam nadzieję, ukaże Wam trochę inną stronę podróżowania na tę karaibską wyspę. Zdarzają się rozczarowania…czasem nawet bardzo duże. Ale od początku…
Trafiła się świetna promocja na loty czarterów TUI. Do wyboru: Zanzibar, Dominikana, Meksyk albo Jamajka. Chwilę się zastanawialiśmy, no ale kuuurcze wiadomo, że Jamajka…reszta kierunków wydawała się bardziej przyziemna, popularniejsza. Na reggae wyspę, tanie bilety trafiają się adekwatnie rzadziej niż reszta z w/w. Poza tym renoma tego kraju….muzyka, wyluzowani ludzie, Bob Marley, piękne, tropikalne plaże i w ogóle peace & love. Szybka decyzja – kupujemy i lecimy.
O Jamajce słyszał każdy i niech pierwszy podniesie rękę ten, który nie słyszał samych superlatyw. Czy komuś przez myśl przechodzi czasami to, że ogólna opinia o kraju może być złudą, a to co zastaniemy na miejscu może różnić się poważnie od tego co widzimy na kolorowych stronach magazynów podróżniczych. Tak właśnie jest z Jamajką. Nigdy nikomu nie odradzimy wyjazdu na tę wyspę. Powiemy więcej – było to jedno z najlepszych podróżniczych doświadczeń w moim życiu. A to, że nie do końca fajne to już inna historia. Tak czy inaczej każdy powinien zdać sobie sprawę z tego jakie jest prawdziwe oblicze wyspy. Stąd decyzja o wpisie o charakterze takim, a nie innym.
To karaibskie państwo przede wszystkich jest mocno niebezpieczne. I drogo. Nawet bardzo. Dla takich ludzi jak my czyli backpakersów, jeżdżących na własną rękę szczególnie. Dlaczego? Przede wszystkim praktycznie nie istnieje tam turystyka indywidualna. 98% osób odwiedzających tą wyspę to albo pasażerowie rejsów po Karaibach (zazwyczaj mają 7-8 godzin czasu do ‚zobaczenia’ wyspy i siup z powrotem na statek, albo turyści siedzący w wielkich resortach za betonowymi murami. Tak – betonowymi, wysokimi na 3 metry, a do tego podwyższonymi drutem kolczastym. Nikt spoza gości, wejść na teren nie może. Mało tego, zazwyczaj goście z takich resortów wyjść sami, nie tyle co nie mogą, ale jest im to bardzo odradzane. Bo niebezpiecznie. Mieliśmy okazję spotkać się na wyspie ze znajomym Kanadyjczykiem, który akurat spędzał tam urlop zachęcony przez znajomych. By się z nami spotkać, musiał na wyjściu wypisać dokument gdzie wychodzi, kiedy wróci i podpisać, że wychodzi na własną odpowiedzialność. Daje do myślenia, co? Może nie jest, aż tak strasznie – nie chcę tworzyć jakiegoś piekła, bo to lekka przesada. Ale po prostu trzeba mieć się na baczności, szczególnie po zmroku. Znamy to z takich krajów jak Gwatemala czy pewne części RPA. Po prostu czasami trzeba wiedzieć, że nie warto zapuszczać się w pewne okolice. Szczególnie na Jamajce z powodu naszego koloru skóry.
Spędziliśmy na wyspie ok 2,5 tygodnie w 5 różnych miejscach. Generalnie do strachliwych nie należymy. W wielu miejscach na świecie już byliśmy. Ciężko jednak się wyluzować, gdy od co drugiej osoby, z którą się rozmawia słyszy się: uważajcie na siebie, nie róbcie tego, nie idzie tam. Po którejś z kolei rozmowie trochę w głowie zaczyna się mieszać. Tak czy inaczej ludzie gadają i gadać będą. Wiadomo. Dość szybko zorientowaliśmy się (chyba 3 wieczoru), że głupie wyjście na piwko i wieczorny spacer po plaży to średnio dobry pomysł. Po próbie wyrwania od nas pieniędzy podczas takiego relaksującego spacerku, stwierdziliśmy, że chyba trzeba wziąć sobie do serca co się słyszy i bardziej uważać. Przez następne dni mieliśmy jeszcze kilka nieprzyjemnych sytuacji w różnych miejscach. Zazwyczaj na szczęście były to tylko nieprzyjemne docinki, często o podłożu rasistowskim. Tak – rasizm działa w dwie strony, również W kierunku do białych. Generalnie w niewielu miejscach można poczuć się swobodnie, zazwyczaj jest się intruzem. Gdy już spotka się fajne osoby i miło gawędzi (nigdy nie generalizujemy, oczywiście większość społeczeństwa jest przyjazna) często znajdzie się ktoś, kto ten czas w ten czy inny sposób jakoś uprzykrzy. I to jest problem. Nigdy nie powiem, że społeczeństwo jest niedobre. Po prostu na Jamajce odsetek ludzi niemiłych, bądź średnio przyjaźnie nastawionych jest na tyle spory, że dość łatwo na nich trafić. A wtedy piękna plaża – których na wyspie nie brakuje np. ta w Negril, zimne piwko – popularny Red Stripe, czy spacer o zachodzie słońca po prostu tracą urok. Bo na wakacjach czy po prostu podczas różnych wyjazdów głównie chodzi o to, żeby czuć się dobrze. Mimo pięknej przyrody i turkusowych wód na Jamajce – przynajmniej nam – nie było dane czuć się po prostu DOBRZE. Wiem, że co osoba, to jej punkt widzenia. Więc pisząc ten tekst chciałem pokazać swój punkt widzenia. Być może należący do mniejszości.
Tak czy inaczej mieliśmy sporo fajnych chwil, bo na wyspie jest co robić. Zapraszamy do fotorelacji, która przedstawia to co na Jamajce najpiękniejsze czyli głównie naturę. Szkoda, że wyspa psuta jest przez niewielką część jej mieszkańców. I tu potwierdza się stara prawda, że w podróżowaniu najważniejsi są ludzie. Chociażby nie wiem jak rajskie miejsce, bez przyjaznej atmosfery straci większość swojego uroku.
Co by nie było na wyspie jest co robić. Zapraszam na relację głównie z zachodniej części wyspy.
Załącznik:
1.jpg [ 40.5 KiB | Obejrzany 49313 razy ]
Plaża w Negrill, chyba jedna z piękniejszych jaką miałem okazje widzieć w swoim życiu. Kolor wody powala.
Załącznik:
2.jpg [ 65.83 KiB | Obejrzany 49313 razy ]
Załącznik:
3.jpg [ 104.55 KiB | Obejrzany 49313 razy ]
Załącznik:
4.jpg [ 99.01 KiB | Obejrzany 49313 razy ]
Załącznik:
5.jpg [ 149.71 KiB | Obejrzany 49313 razy ]
Owoc Ackee – właśnie z niego podaje się jedno z narodowych dań Jamajki. Owoc, a smażony smakuje jak jajecznica…
Załącznik:
6.jpg [ 88.26 KiB | Obejrzany 49313 razy ]
żółte elementy są jadalne.
Załącznik:
7.jpg [ 90.67 KiB | Obejrzany 49313 razy ]
Przedmieścia Negril
Załącznik:
8a.jpg [ 636.66 KiB | Obejrzany 49313 razy ]
Jedną z rzeczy, którą koniecznie chcieliśmy zrobić na Jamajce to odwiedzić prawdziwą plantację marihuany. Mimo tego co może się wydawać legalne w tym kraju, nim nie jest. Odwiedzenie takowej nie jest takie proste. Jednak podpytując pare osób w końcu idzie załatwić taką ‚wycieczkę’ za jak wszystko na wyspie sporą opłatę.
Załącznik:
9a.jpg [ 970.2 KiB | Obejrzany 49313 razy ]
Jeśli ktoś zainteresowany obszerną relacją z tej plantacji zapraszam na bloga: https://czterykranceswiata.com/plantacja-ganji/
Załącznik:
10a.jpg [ 829.16 KiB | Obejrzany 49313 razy ]
Załącznik:
11.jpg [ 942.59 KiB | Obejrzany 49313 razy ]
Załącznik:
12.jpg [ 886.51 KiB | Obejrzany 49313 razy ]
Załącznik:
13.jpg [ 69.02 KiB | Obejrzany 49313 razy ]
Centrum Negril.
Załącznik:
14.jpg [ 161.33 KiB | Obejrzany 49313 razy ]
Rasta. Na wyspie ich sporo…uczucia mamy mieszane, z początku chcieliśmy dużo z nimi rozmawiać, dowiadywać się jak najwięcej. Później trochę to wszystko straciło na blasku, gadki były bardzo płytkie…trafić prawdziwego rastamana jest już ciężko.
Załącznik:
15.jpg [ 143.66 KiB | Obejrzany 49313 razy ]
Załącznik:
16.jpg [ 59.8 KiB | Obejrzany 49313 razy ]
Walutą w kraju jest dolar Jamajski.
Załącznik:
17.jpg [ 181.33 KiB | Obejrzany 49313 razy ]
Reggae rzeczywiście słucha prawie każdy. Tak czy inaczej mocno różni się od tego co słuchamy w Europie. Na imprezach króluje za to dancehall
Załącznik:
18.jpg [ 82.58 KiB | Obejrzany 49313 razy ]
Jeden z najsłynniejszych barów w kraju – Rick’s Cafe. Wielka atrakcja turystyczna, przyciąga masę turystów. Widok ładny, poza tym nic niezwykłego. Mocno przereklamowane. Ceny? Horrendalne. Małe piwo ok. 30-35 zł. Jedyne co fajne to muzyka na żywo.
Załącznik:
19.jpg [ 57.15 KiB | Obejrzany 49313 razy ]
Załącznik:
20.jpg [ 118.63 KiB | Obejrzany 49313 razy ]
Red Stripe - zdecydowanie najpopularniejsze piwo na Jamajce
Załącznik:
21.jpg [ 468.06 KiB | Obejrzany 49313 razy ]
Najlepsza knajpa jaką mieliśmy okazję odwiedzić. O dziwo wegetariańska. Dlaczego? Mięso króluje na Jamajce. Mimo to ogólnie kuchnia kraju średnio przypadła nam do gustu. No i jedzenie na wyspie jest DROGIE. Średnio obiad ok. 30-45 zł. Nawet w miejscach mało turystycznych.
Załącznik:
22.jpg [ 480.02 KiB | Obejrzany 49313 razy ]
Załącznik:
23.jpg [ 578.49 KiB | Obejrzany 49313 razy ]
Załącznik:
24.jpg [ 43.29 KiB | Obejrzany 49313 razy ]
Jedno z narodowych śniadań: Callaloo - szpinak jamajski podawany z kawałkami słonej ryby. Tutaj dodatkowo z jamem (odpowiednik ziemniaka) oraz dwoma rodzajami gotowanego banana
Załącznik:
24a.jpg [ 146.29 KiB | Obejrzany 49313 razy ]
No i chyba to najciekawsze - ackee - smażony owoc w smaku przypominający jajecznicę. Zdecydowanie każdy kto odwiedzi tą wyspę musi spróbować tej potrawy.
Załącznik:
25.jpg [ 521.28 KiB | Obejrzany 49313 razy ]
Narodowym daniem na wyspie jest Jerk Chicken. Na fotografii w mniej znanej wersji Pork. Próbowaliśmy kilka razy...legenda....a w naszej subiektywnej opinii nic specjalnego.
Ciąg dalszy relacji w najbliższych dniach, jak tylko ogarnę zdjęcia
), że po kilkunastu rozmowach z rastamanami (albo przynajmniej ludźmi podających się za nich) stwierdziłem, że mocno naciągane te ich teorie o peace & love i kochaniu każdego jak brata. Mają taki flow w byciu, ale w praktyce jednak się to nie sprawdza. Sam podczas jednej z takich rozmów zostałem nieprzyjemnie zaczepiony przez przechodzącego gościa. Rastaman oddalił się szybciutko, a gdy natarczywy gościu sobie poszedł, rasta wrócił. Zapytałem czemu nie powiedział temu gościowi, że jestem z nim, żeby sobie poszedł lub cokolwiek zareagował. W odpowiedzi usłyszałem, że przecież mnie nie zna i jestem dla niego obcy to czemu na sobie robić problemy 
Ok, rozumiem reakcję...no ale jeszcze przed chwilą mi przekazywał jak to ważne kochać bliźniego...szkoda, że nie powiedział tego tamtemu napastnikowi :p Cóż life is brutal