Część 1 - Wstęp
W poprzedniej relacji z Kanady było już mroźno (-30), w tej mimo wszystko będzie jeszcze bardziej zimowo! Duuużo więcej śniegu, lodu, przeraźliwego wiatru i mnóstwo pól lawowych. Słowem - Islandia pod koniec grudnia
Okazja jak prawie zawsze trafiła się dzięki fly4free – wymiana floty w iceland express i związane z tym dodatkowe miejsca po cenach personelu – w dodatku w bardzo drogim okresie świąteczno-noworocznym – kilka szybkich telefonów i lecimy! Nie była to łatwa decyzja, jest to bowiem jeden z najdroższych kierunków europejskich – noclegi, transport, jedzenie – wszystko na poziomie "skandynawskim". Lecz jak postaram się udowodnić Wam w tej relacji nawet takie kierunki można odwiedzić względnie tanio:)
Lot z Berlina kosztował nas 351zł od osoby więc nie dało się nie skorzystać:) Lecieliśmy w 4 osoby, decyzja pada na dojazd samochodem z Warszawy i pozostawienie auta na parkingu pod lotniskiem (7 dni parkowania – 147zł). Na miejscu ze względu na cenę transportu publicznego i mobilność wynajęliśmy auto - po bardzo długich poszukiwaniach udało nam się znaleźć najtańszą opcję - yarisa za 267zł/os – obniżyło to nam znacznie koszta wyprawy (szkoda tylko że paliwo kosztowało ponad 9zł/litr). Co do wyboru auta – yaris zapewnił nam połowę wspomnień z Islandii i nadał motto całemu wyjazdowi
Jednak Wy nie powtarzajcie mojego błędu 
Na koniec udało nam się wyjątkowo tanio wynająć hotel w Reykjavík – za 389zł/os 7 nocy – święta bożego narodzenia nie są okresem masowej turystyki na Islandii, za co bardzo dziękujemy
Do bagażu zapas jedzenia na 7 dni (to nie żart, na szczęście mamy rejestrowane w cenie) i można lecieć!
Pojedyncze zdjęcia są z nie mojego aparatu.
Dzień 1 - Reykjavík
Pierwszego dnia trzeba zacząć łagodnie, przylecieliśmy wczoraj dość późno. Zaczniemy więc od samego Reykjavíku. Idziemy na wybrzeże zobaczyć słynną rzeźbę - łódź wikingów.
Od niej spacerkiem blisko znajduje się inny znany punkt z wielu zdjęć – kościół Hallgrímskirkja.
Spacerujemy dalej. Stolica wyspy sprawia wrażenie spokojnego, malowniczego miasteczka gdzieś na bardzo głębokiej prowincji. Nic dziwnego – liczy sobie zaledwie 120 000 mieszkańców, a i tak jest to ponad 1/3 ludności Islandii!
Przeszliśmy się też zobaczyć ratusz, lecz ciekawsze okazało się znajdujące tuż obok jeziorko Tjörnin – miejsce dokarmiania kaczek.
Na koniec coś nowoczesnego – sala koncertowe Harpa.
Przejmujący wiatr skutecznie zniechęca nas do dalszych spacerów! Wracamy do domu planować jutrzejszą eskapadę. Cały czas śledzimy też prognozy dla zórz polarnych – będziemy to robić codziennie. Aktywność magnetyczna zdarzała się i bardzo sprzyjająca, jednak czystego nieba nie uświadczyliśmy przez cały wyjazd :/ Wyjeżdżaliśmy niejednokrotnie poza miasto licząc że z dala od miejskich świateł znajdziemy i bezchmurne niebo – nadaremnie. Zobaczenie zorzy polarnej nadal pozostaje na liście rzeczy do zobaczenia..
Dzień 2 – Złote koło
Odpoczęliśmy po locie, czas ruszyć więc w teren! Wstajemy z samego rana, gdy jest jeszcze ciemno – na tej wysokości geograficznej co prawda nie ma jeszcze nocy polarnych ale dzień jest wyjątkowo krótki – trwa tylko 4h! Zwiedzanie przyrody jest więc nie lada wyzwaniem logistycznym. Odpalamy naszego lodowego Yarisa i ruszamy w drogę.
A drogi w większości wyglądają tak
Pierwszym punktem naszej objazdówki było zobaczenie Geysir'a. Po drodze przejeżdżaliśmy przez Thingvellir – miejsce o znaczeniu symbolicznym (styk dwóch płyt kontynentalnych, najstarszy parlament na świecie), usytuowane nad jeziorem. Ładnie, ale czekamy na więcej!
Wracając do gejzerów. Na Islandii spotkacie się wielokrotnie że nazwy naszych obiektów/zjawisk geograficznych pochodzą od islandzkich nazw własnych – tak też jest w przypadku gejzerów. Ten konkretny – Geysir – wybucha na wysokość 70m, niestety rzadko, i nam nie dane było tego zobaczyć. Nie ma co się jednak przejmować bo tuż obok znajduje się Strokkur, który jak w zegarku co kilka minut wyrzuca wodę na na wysokość 15-40m. Zadziwia brak jakichkolwiek barierek czy innych zabezpieczeń – i dobrze, można uchwycić piękne zdjęcia
Kolejny na naszej liście był Gullfoss – co prawda jest to "tylko" 32m wysokości wodospad, ale za to podwójny, z największą objętościowo ilością spadającej wody w Europie. Potęga!
Usatysfakcjonowani wracamy do domu. Nie jest łatwo, cała droga przypomina szklankę, ale nas to nie zraża, na jutro mamy ambitne plany!
Dzień 3 - Południe
Na ten dzień mieliśmy zaplanowaną wycieczkę do Jökulsárlón – przepięknej laguny lodowcowej, na pewno kojarzycie ją ze zdjęć. To daleka droga, ale wierzymy że damy radę, nawet w tak trudnych warunkach drogowych.
Na początek zatrzymujemy się w Hveragerði, usytuowanego w rejonie szczególnej aktywności geotermalnej. Oprócz szklarni "zasilanych" siłą ziemi, można zobaczyć geotermalny park. Gorące źródła, strumienie, doły z gotującym się błotem, a wokół instalacje do pozyskiwania wody geotermalnej. Ciekawe, ale czas ruszać dalej.
Kolejny przystanek. Czas na coś z odrobiną adrenaliny – Seljalandsfoss, ten wodospad ma 60m wysokości, ale co najważniejsze również ścieżkę idącą za kaskadami wody.
Niestety, w zimie jest to droga dla samobójców.
Przy odrobinie odwagi warto ją jednak przejść.
Można niestety zmienić się w rzeźbę z lodu
Dalej nasza podróż nie przebiegała tak jak ją sobie zaplanowaliśmy... Chcieliśmy zobaczyć z bliska Mýrdalsjökull – potężny lodowiec. Jego najbliższy lodowy język nazywa się Sólheimajökull i wydawał się na wyciągnięcie ręki. Zjeżdżamy na drogę 221 która już po kilku metrach zaczyna nam się nie podobać – ale co tam, damy radę! Ktoś rzuca po raz pierwszy pomysł "Jak się rozpędzisz to przejedziesz!" Nie daliśmy rady – na szczęście pomocna terenówka wyciągnęła nas z hałdy śniegu (na której nasz yaris wisiał ok 20 minut). Pozostało nam oglądanie pól lawowych
Oto droga której Yaris (po raz pierwszy ale zdecydowanie nie ostatni) nie dał rady.
Robi się ciemno, ale Vík czeka tuż obok. Znane jest w sezonie letnim z puffinów, ale w zimie starczy nam widok bazaltowej plaży i pięknych klifów.
Jest ciemno, wieje silny wiatr zwiewając tumany śniegu z gór, w dodatku zaczyna sypać. Coraz cięższe warunki atmosferyczne zmuszają nas do odwrotu. Autostrada cała pokryta lodem, widoczność jak mocniej zawieje na 2m. Nasz yaris tańczy na lodzie, raz cudem unikamy zderzenia czołowego, po manewrze wymijającym zataczamy bączki, na szczęście nie lądujemy w rowie. Jest -10 ale za kierownicą siedzę cały spocony i rozdygotany. Najcięższą przeprawę mamy na przełęczy Hellisheiði, znanej z trudnych warunków atmosferycznych w zimie. Szkoła przetrwania, ale dojeżdżamy jakoś do domu. Niestety przez cały pobyt nie uda nam się odwiedzić Jökulsárlón, trzeba więc będzie wrócić na Islandię
CDN
