Dzień 0
Genezy tego wyjazdu należy poszukiwać na kilku płaszczyznach. Na pewno pramatką tego wyjazdu (ale i wielu innych) była idea
, która mi się objawiła jakieś 25 lat temu, aby odwiedzić wszystkie państwa świata. Jednak akurat, w przypadku tego wyjazdu, ważne były też ogólnie moje cechy charakteru 
, czyli z jednej strony anarchistyczna dezynwoltura, ale z drugiej mocno ograniczona potrzebą ładu, akuratności i naturalnego porządku rzeczy. Jeżeli dodamy do tego jeszcze moją fiksację w przedmiocie wszelkiego rodzaju tabelek i list to mamy właśnie historię tego wyjazdu.Otóż, ładnych kilka lat temu, gdy zbliżałem się do połowy odwiedzonych państw świata (których jest 193 wg listy UN) doszedłem do wniosku, że zadanie, które przed sobą postawiłem jest, delikatnie pisząc, mocno niepewne
. Jest to możliwe, ale to raczej baaardzo odległa przyszłość… 
Ale już odwiedzenie wszystkich państw w Europie, to już inna para kaloszy 
. Przejrzałem moje podróżnicze notatki i się okazało, że w sumie z Europy to mi jeszcze tylko brakuje Andory, Białorusi, Liechtensteinu, Monako… i właśnie Islandii… No więc jaki kraj z tej piątki powinien być ostatnią wisienką na europejskim torcie? No przecież wiadomo… 
A więc w ciągu ostatnich lat odwiedziłem pozostałe brakujące państwa, no i zacząłem myśleć o wyjeździe do Islandii. Pierwotnie wyjazd miał się odbyć w 2019 roku, ale wtedy zdecydowałem się odwiedzić Wyspy Owcze
, potem była pandemia i ostre wymogi sanitarne w Islandii, no i w końcu jesienią 2022 roku zapadła decyzja – w przyszłym roku lecimy do Islandii 
.Od razu napiszę, iż nawet na dalekie wyjazdy do Azji czy Afryki, nie przygotowywałem się tak długo i dokładnie jak na wyjazd do Islandii, a i tak był to najdroższy mój wyjazd w ciągu ostatnich kilku lat…
ale nie żałuję, ani grosza, bo było cudownie... Pierwsza kwestia – długość wyjazdu. Ustaliliśmy z pozostałą częścią naszej dwuosobowej załogi, czyli Moją Panią, że robimy pętlę dookoła wyspy, bez fiordów zachodnich. Zdecydowaliśmy się na wyjazd 10 dniowy i z perspektywy czasu uważam, że było to dobre założenie. Być może 1 dzień więcej wprowadziłby trochę luzu i spokoju, ale i tak uważam, że 10 dni na intensywny przejazd całej pętli jest wystarczający. Lecieliśmy WizzAirem, a za bilety zapłaciliśmy łącznie 1.338,00 zł, ale w tym już była opłata za jeden bagaż nadawany w jedną stronę (po zjedzeniu przywiezionego z Polski jedzenia, nasza stara, wysłużona walizka pozostała w Islandii)…
Druga kwestia – czas wyjazdu. Wybraliśmy czerwiec, mając nadzieję, że będzie w miarę dobra pogoda, a zarazem, że będzie jednak trochę taniej niż w ścisłym sezonie. I z grubsza uważam, że to był dobry pomysł. Wprawdzie takich naprawdę słonecznych dni mieliśmy tylko 3, ale z kolei deszczowy był tylko 1 dzień, a pozostałe to po prostu taka islandzka mieszanka – słońce, chmury, wiatr, mżawka, znowu słońce… Na pewno natomiast było sporo taniej niż w lipcu
. Trzecia kwestia – transport. No cóż, nie lubimy wypożyczać samochodu…
dla nas to zawsze było bardziej ograniczenie niż bonus, a podróże lokalnymi środkami lokomocji to zawsze był bardzo ważny element poznawania danego państwa . No, ale w Islandii się raczej nie da…, no chyba, że się chcemy męczyć autostopem lub planujemy poimprezować kilka dni w Reyikjaviku, a w międzyczasie wyskoczyć na jakąś autobusową, zorganizowaną wycieczkę po Złotym Kręgu . Zarezerwowaliśmy samochód (na pół roku przed wyjazdem) z odbiorem i zwrotem na lotnisku za 3.862,00 zł przez pośrednika Payless, który okazał się agentem Avis / Budget. Mogę tą firmę polecić, albowiem nie mieliśmy żadnych problemów. Od razu dodam, że na benzynę łącznie wydaliśmy 1.087,00 zł.Czwarta kwestia – noclegi. Na podstawie różnych relacji w sieci, opracowałem trasę i zarezerwowałem 9 noclegów, w 9 różnych miejscach. Rezerwacji dokonywałem również pół roku przed wyjazdem i też to był dobry pomysł, bo było jednak trochę taniej, a ponadto na miejscu okazało się, że zdecydowana większość miejsc, gdzie spaliśmy miała pełne obłożenie. Za noclegi płaciliśmy od 65 do 115 euro za noc w pokoju dwuosobowym bez śniadania i z łazienkami na korytarzu. Łącznie za noclegi zapłaciliśmy 3.512,00 zł.
Piąta kwestia – jedzenie. Wiadomo, że stołowanie się w Islandii jest dosyć drogą sprawą
. No więc, My kupiliśmy jeszcze w Polsce po 10 zestawów jedzenia liofilizowanego (za 850,00 zł), które zdało egzamin. Mieliśmy ze sobą mały elektryczny czajnik i najczęściej w środku dnia, gdzieś sobie na trasie to szykowaliśmy. Wodę i prąd braliśmy ze sklepów, toalet, stacji benzynowych… raczej nie było z tym problemu. A jeżeli nie zjedliśmy z jakiegoś powodu w ciągu dnia, to każde miejsce, w którym spaliśmy miało ogólnodostępną kuchnię, gdzie można było sobie przyrządzić jedzenie . Na miejscu w supermarketach dokupowaliśmy chleb, owoce, warzywa i inne frykasy (gdy już nam te nasze sety z Polski się trochę znudziły) . Przygotowań dużo, a i tak do końca byliśmy w stresie… jaka będzie pogoda, jak to z tym wypożyczonym samochodem, no a przede wszystkim czy Islandia podoła naszym oczekiwaniom i opowieściom wielu naszym znajomych, którzy już tam byli
.Podołała… naprawdę dała radę…
| Załączniki: |
| IMG-20230611-WA0046.jpg [ 507.11 KiB | Obejrzany 3155 razy ] |
. To wymusiło na nas niekonwencjonalne działanie, czyli rozpoczęcie naszego wyjazdu w tak egzotycznym miejscu jak stacja kolejowa – Katowice Szopienice… 
…
. Spotkaliśmy tam naszego szkolnego kolegę, który dumny i blady z papierosem w ręku, wielką walizką i efektowną blondynką u boku poinformował nas, że wybiera się do Łeby, ale po drodze ma przesiadki w Warszawie i Gdańsku. Jakie było jego zdziwienie (nie mówiąc o zdziwieniu Jego Towarzyszki), gdy im powiedzieliśmy, że My ciśniemy (też z przesiadkami, a ściślej dziesiątkami przesiadek) do Indii… 
. 
. Oczywiście gdy podchodzimy do odprawy tam już się kłębią tłumy ludzi. No super, tyle czasu mieliśmy... 