Collector582 napisał(a): 1-Czy 2 dni na YAZD + wieże milczenia + świątynia Chak-Chak + Karanaq + Meybod to wystarczająca ilość czasu?
Dodam że z uwagi na moje zainteresowanie Zoroastryzmem (od kiedy pierwszy raz o nim przeczytałem 3 lata temu w Religiach Świata) chce koniecznie zwiedzić również ich muzeum (niedaleko Świątyni w Yazd), a sam region jako centrum tej najstarszej religii monoteistycznej świata (która pewnie niedługo zniknie jako mało ekspansywna) był moim celem numer 1 kiedy myślałem o wyjeździe do Iranu.
Nie oczekuj zbyt wiele po Muzeum Zoroastryzmu: to jest świątynia z pucharem z rozżarzonym węglem za szybą oraz kilkoma rollupami w średnim angielskim. Na rollupach zresztą jest napisane, że owszem, ten węgiel się żarzy od kilku stuleciu, ale dzięki pracy rąk ludzkich. W godzinach wieczornych mnóstwo ludzi, trudno zrobić dobre zdjęcia. Jeśli spędzisz tam godzinę, to będzie bardzo dużo.
Cytuj: 2-Czy ktoś zwiedzał wewnątrz budynki byłej ambasady USA w Teheranie gdzie przetrzymywano w 1979 personel jako zakładników i w której jest sławne muzeum "Wielkiego Szatana"?
Jest to podobno otwarte do zwiedzania także dla cudzoziemców (przynajmniej od końca 2016 r).
W listopadzie jeszcze wszystko było pozamykane. W starym LP piszą, że ten przybytek otwierają co roku na kilka dni w lutym.
Cytuj: 3- Piszecie że dużo rozmawialiście z Irańczykami. Czy wolno/ chcą np.dyskutować o Szachu M.R.Pahlawim czy ojcu poprzedniku który w latach 30-tych postawił Persję "na nogi" czy tez polityka i religia to tematy tabu i trzeba być w bliskich relacjach by odważyli się na dyskusje i opinie?
O Szachu słyszałam tylko w Muzeum Klejnotów, z oczywistych względów. W Persepolis są takie egzotyczne stelaże, a nikt się o Pahlawich w ich kontekście nawet nie zająknął. W pobieżnych kontaktach zapytają Cię skąd jesteś, co robisz, kim jesteś z zawodu, co studiowałeś, czy Ci się podoba w Iranie, jaką trasę obierasz, które miasto (zabytek) Ci się podobało najbardziej, co Ci smakowało, jak bardzo inaczej jest w Polsce, gdzie oni byli i jakie mieli wrażenia, czy ten obok to twój mąż/żona etc, pokomplementują chustę (oczywiście towarzyszą temu prośby o wspólne zdjęcie). Po prostu nie podejmuje się publicznie takich tematów. Mieliśmy raz sytuację, że ktoś nas agresywnie zagaił nas o irańskie sprawy wewnętrzne i od razu zapaliła się nam czerwona lampka. Myślę, że jeśli zaczniesz w miejscu publicznym podejmować takie tematy, to zrazisz ludzi - będą się Ciebie bali. Podobnie z religią - nikt mnie o to nigdy nie pytał; jeśli o tym wspomniał (raz się zdarzyło), to mówił w kategoriach osobistych. W miastach jest generalnie bardzo świecko - w Teheranie ani razu nie słyszałam nawoływania muezzina.
TL;DR: Możesz bardzo łatwo postawić kogoś w bardzo niezręcznej sytuacji, albo - co gorsza - narazić. |
). Wadą jest to, że ciężko ogarnąć jakiś rozkład oraz fakt, że dworce autobusowe nie są w centrum, lecz na obrzeżach miast.