Dzień 1 - Batumi
Jako że lot W61281 mieliśmy o godzinie 6.15 pobudka o 4 i szybka toaleta. Pół przytomni docieramy na lotnisko o godzinie 5. W terminalu sporo osób za sprawą porannego lotu do Londynu i Tel Awiw. Samolot startuje bez opóźnień o 6.15.
Zachowanie częci pasażerów bardziej przypomina lot czarterem niż low-costem, na pokładzie jest sporo Gruzinów którzy mimo wczesnej pory zaczynają biesiadować zakupionym towarem z wolnocłówki 
Umiem się zachować w samolocie ale jako że obok mnie siedział nowo poznany Gruzin to cały czas częstował mnie alkoholem i kazał pić za przyjaźń Polsko-Gruzińską 
Okazało się że leci on z dwiema Paniami przygotować ofertę dla biura podróży na wycieczki do Gruzji, Panie mówią że plan jaki mamy na 5 dni oni proponowali by swoim klientom na dwa tygodnie
Lot upływa w wesołej atmosferze, lądowanie 20 min przed czasem. Udaje nam się przedrzemać godzinkę, dobre i to. Obowiązkowa zmiana czasu o 3 godziny i tym sposobem jest 11.50. Po wyjściu jeszcze tylko kontrola dowodów i zdjęcie (dużo osób dziwnie się na mnie patrzyło że nie podałem do kontroli paszportu ).
Warto pamiętać że na lotnisku jest kantor (zaraz na prawo, na końcu terminala). Potem będąc w Batumi i Tbilisi pamiętając jaki miałem kurs na lotnisku wyliczyłem że przy wymianie 100 lari straciłem jakieś 3 zł niż gdybym wymienił w kantorze więc nie ma co się obawiać wymieniać tam pieniędzy.
Odpędzamy się od tłumu taksówkarzy i idziemy na szosę która jest zaraz obok lotniska. Trochę byłem zdziwiony że jesteśmy jedynymi osobami łapiącymi tak marszrutke, większość osób albo dała się przekonać taksówkarzom albo skorzystała z usług Georgian Bus, moim zdaniem niema się co obawiać łapania marszrutek, jeżdżą one co chwile.
Z prawej lotnisko, z lewej główna droga łącząca Batumi z Tbilisi:
Po jakiś 5 minutach zatrzymuje się marszrutka. Na moje pytanie "Speak english?" widzę tylko kręcenie głową, wtedy jeszcze nie wiedzieliśmy że taka odpowiedź będzie nam w Gruzji zwykle towarzyszyła 
Na pytanie Batumi kierowca marszrutki kręci głową i odjeżdża. Z kolejną marszrutką taka sama sytuacja, dopiero 3 jedzie do Batumi, płacimy po 10 lari i jedziemy
Od wyjścia z lotniska do wejścia we właściwą marszrutkę zajęło nam jakieś 15 min.
Wiele czytałem o kierowcach marszrutek i ich stylu jazdy ale co innego czytać a co innego w takiej jechać Kto taką jechał wie o czym piszę a kto nie jechał niech żałuje. Chociaż gdy kierowca wyprzedzał na trzeciego na zakręcie marszrutke zatrzymał patrol policji, nie wiem co kierowca powiedział policjantom ale widziałem że jeden z nich śmiejąc się poklepał go po plecach więc wnioskuje że skończyło się tylko na pouczeniu
Do Batumi docieramy po 2.5 godziny jazdy, kierowca wysadza nas w centrum przy porcie. Udajemy się główną aleją w stronę nabrzeża z plażą.
Port:
W drodze na nadbrzeże, z prawej widoczna Wieża Gruzińskiego Alfabetu:
Udajemy się do nadmorskiego parku:
Gruzińska młodzież:
Nadmorska bulwar:
No i morze czarne, wchodziłem do wody ale była bardzo zimna
W Gruzji używaliśmy przewodnika Pascala, nie był jakiś rewelacyjny ale chyba to i tak najlepsza polskojęzyczna pozycja na rynku po Gruzji, niestety zgubiliśmy go następnego dnia:
Cały czas kierujemy się promenadą nadmorską w stronę jeziora Nurigeli. Turystów malutko choć jak na tę porę roku to niema się co dziwić, w wakacje są tu pewnie tłumy. Teraz wszystkie budki z lodami pozamykane, na plaży też praktycznie nikogo nie ma.
Sheraton:
Galeria Sztuki Aksoy:
Oddalamy się od morza w stronę Parku 6 Maja, na zdjęciu widoczne Jezioro Nurigeli, w pobliżu jest też delfinarium.
Styl budownictwa w Batumi jest secesyjny, dla mnie to jednak zbyt cukierkowe i trochę takie tandetne
Tutaj znowu Sheraton tylko od drugiej strony:
Wyświetlany rozkład jazdy na przystankach jest w dwóch wersjach, z alfabetem gruzińskim i łacińskim:
Na dole zdjęcia budynki mieszkaniowe, u góry z lewej Uniwersytet w Batumi, z prawej Hotel Radisson.
Jak że jesteśmy już trochę głodni wchodzimy do znajdującej się obok piekarni. Po angielsku oczywiście nic ale udaje nam się kupić chaczapuri, moje jest z serem a Klaudii z mięsem, pierwsze wrażenie pycha
Siadamy na skwerku zjeść posiłek taki mamy o to widok, stary blok pamiętający jeszcze pewnie czasy ZSRR i pozłacany pomnik Neptuna. Na lewo widoczny Państwowy Teatr Dramatyczny:
Dość egzotyczne połączenie Neptuna z blokami:
Udajemy się w stronę placu Europy który otaczają ponad 100 letnie budynki. Na środku placu od 2007 roku stoi pomnik Madei, kolchidzkiej księżniczki z greckiej mitologii która trzyma złote runo czyli baranią skórę. Pomnik kosztował 1 mln gel (~ 1.7 mln pln):
Z placu Wolności dobrze budynek Uniwersytetu Technologicznego:
Udajemy się w stronę Placu Piazza, jednego z symboli Batumi:
Gruzja pod względem religijnym jest mocno zróżnicowana, tu widoczna jest ormiański kościół św. Grzegorza:
Docieramy do placu Piazza z wieżą zegarową, budynek został ukończony w 2010 roku. Widoczny na wieży zegar co 3 godziny wygrywa hymn Gruzji. Na samym placu w 2011 roku dał koncert Sting:
Jest godzina 17.30 a my nie wiemy co za bardzo robić, pociąg dopiero mamy o 22.10. Wcześniej nie braliśmy Ogrodu Botanicznego pod uwagę bojąc się że zabraknie nam czasu więc postanawiamy udać się w stronę kolejki która ma przystanek obok portu gdzie wysiadaliśmy z marszrutki. Kolejka musi być dość nowa, w moim przewodniku Pascala wydanego w 2013 roku niema o niej jeszcze ani słowa:
Wjazd kolejką z tego co pamiętam kosztuje za osobę 5 gel w dwie strony (~ 8,50 zl) więc cena bardzo przystępna. Wagoniki nowe choć trochę w nich trzęsie. W drodze na szczyt:
Na dole widoczne tory kolejowe, warto jednak pamiętać że ze stacji widocznej poniżej korzystają tylko pociągi towarowe, żaden pociąg osobowy nie odjeżdża stamtąd, żeby z takiego skorzystać trzeba udać się do oddalonego o parę kilometrów Makhinjauri:
Im dalej od morza tym bardziej widać że reprezentacyjna część Batumi to tylko mały procent miasta i jakim absurdem jest budowanie pomników za miliony gdy centrum miasta ma sporo nieutwardzonych dróg:
W tle widoczny Mały Kaukaz z Górami Mescheckimi:
Docieramy na szczyt o godzina 18, słońce powoli zbliża się ku zachodowi:
Delektujemy się z Klaudią widokiem i zbieramy się na dół. W wagoniku w drodze na szczyt robiłem zdjęcia w stronę północno-wschodnim, w drodze na dół widać południowy-zachód Batumi:
Typowy widok w Batumi, wyremontowane rezydencje a obok domy w ruinie:
Jesteśmy znów na dole. Jest godzina 19, idziemy poszukać miejsca w którym można spróbować chinkali.
Jeżeli ktoś narzeka na chodniki w Polsce zdecydowanie powinien odwiedzić Gruzję
Chinkali tak nam zasmakowało że już do końca pobytu jedliśmy je codziennie
Kończymy jedzenie i postanawiamy zobaczyć jak centrum Batumi prezentuje się nocą. Wchodzimy jeszcze tylko do sklepu spożywczego po drobne zakupy. Na początku ochroniarz coś krzyczy pokazując na plecak (obowiązkowy depozyt) ale gdy dowiaduje się że jesteśmy turystami uśmiecha się i macha ręką. W stosunku do cen w Polsce część rzeczy droższą a część tańsza. Bardzo tani alkohol, papierosy, nabiał i pieczywo a drogie natomiast słodycze, soki i inne importowane rzeczy. Kupujemy chaczapuri na drogę, jakieś ciastka, fante, 0.3 litrowe wino ruszamy do centrum.
Batumi Piazza nocą:
Teatr Dramatyczny i pomnik Neptuna:
Plac Europejski:
Zegar:
Uniwersytet i Hotel Radisson:
Jest godzina 21 a jako że za godzinę i 10 minut odjeżdża nasz pociąg wypada udać się na dworzec
Na przystanku na przeciwko portu gdzie zatrzymuje się dużo autobusów próbujemy dowiedzieć się czy jedzie coś do Makhinjauri. Miałem wcześniej wypisane marszrutki i autobusy które powinny koło niego przejeżdżać ale nic obecni takiego nie stoi. Pytamy ludzi na przystanku ale średnio się orientują, jedna para próbuje nam pomóc pytając innych Gruzinów, też nikt nic nie wie. Jak to w takich chwilach bywa pojawiają się pomocni taksówkarze Chwile się targujemy i już jedziemy za 4 lari
Taksówkarz ma styl jazdy podobny do kierowcy marszrutki który nas przywiózł do Batumi. Wprawdzie po angielsku zna tylko kilka słów ale usilnie się stara z nami porozumieć i wypytać o nasze plany. Streszczam mu plan naszego wyjazdu wyjaśniając że mamy zaraz nocny pociąg do Tbilisi. Chyba nie do końca rozumie co mówię bo zaczyna powtarzać cały czas Tbilisi i kiwać głową. Zaczynamy mieć obawy czy nie zrozumiał że chcemy żeby nas tam właśnie zawiózł
Zawsze jestem chętny na rozmowę z napotkanymi ludźmi za granicą ale nasz kierowca rozmawiając z nami cały czas odwraca się do nas i gestykuluje obiema rękami jednocześnie jadąc
Zastanawiam się jak to się skończy ale na szczęście dojeżdżamy cało
Mija godzina 21.30 kiedy wchodzimy na dworzec. Mamy już kupione i wydrukowane bilety do Tbilisi, idziemy się do kasy upewnić czy wszytko z nimi ok i czy pociąg nie ma jakiegoś opóźnienia. Pani mówi nam że wszystko okej i pokazuje nam że pociąg już stoi.
Dwa bilety kupiłem 2 tygodnie wcześniej, przez stronę Railway.ge za 157 zl czyli 78.50 zl za jeden. Przedział dwuosobowy, wersja LUX Pociąg posiadał dwa wagony w I klasie, zapełnienie na poziomie 20 % więc w okresie nie wakacyjnym spokojnie można kupić bilety w kasie przed odjazdem.
Dworzec od środka:
Mamy jakieś 30 minut do odjazdu więc kręcimy się chwile po dworcu, na miejscu sami miejscowi i dwóch turystów z plecakami. Nie wiem czy też tak macie ale ja gdziekolwiek jestem za granicą w jakimś nietypowym miejscu to zawsze się jakiś Polaków spotka Było tak i tym razem, poznajemy Wojtka i Kosmę którzy przylecieli parę dni temu i dzisiaj przyjechali z Poti do Batumi i jadą z nami do Tbilisi.
Wchodzimy do pociągu, za 10 minut odjazd.
Przedział wygląda bardzo przyzwoicie, są koce, pościel i ręczniki, drzwi są zamykane od środka, nawet telewizor jest ale nie działa. Do tego trochę gazet, szkoda że wszystkie po gruzińsku Za to łazienka pozostawiała sporo do życzenia
Widząc naszą malutką buteleczkę wina chłopaki mówią że wpadną do nas na hehe szklaneczkę
Po chwili przychodzą z 5 litrowym baniakiem wina Rozpoczynają się długie poważne i mniej poważne rozmowy Polaków za granicą, Kosma opowiada o swoich wyjazdach (sporo jeździ), m.in. na Spitsbergen i spaniu tam pod namiotem
Kończymy wino, jest godzina 2.30 czyli 22.30 czasu polskiego. Jesteśmy przyzwyczajeni do późnego chodzenia spać ale nie koniecznie do wczesnego wstawania a pobudkę mamy o 6.30 (czyli 3.30 czasu Polskiego). Czyli mamy jakieś 4 godziny snu
Zasypiamy od razu |
