@nenyan ja Ci się pośmieję z mojej tragedii w Huashan  Niestety przez większość podróży widzieliśmy smog za oknem pociągu. Kiedy szliśmy w Pekinie w ten dzień, w którym zrobiliśmy zdjęcia powyżej, to trudno się nam oddychało (może placebo). Natomiast w późniejszych dniach smogu już nie było.
Dzień 15: Wulingyuan Scenic Area
Dzień 16: Tianmen mountain
Tianzi Mountains i nie tylko
Słońce świeci, deszcz nie pada, więc zaczyna się zabawa! Szybka pobudka i biegusiem do chińskiego minibusa. Wystarczyło wysiąść z brzydkiego pudełka na kółkach, które czasy świetności ma już za sobą, aby przenieść się do innego świata. Okalająca nas swoista dżungla wraz z wielkimi skalnymi igłami muśniętymi zielenią tworzyły niepowtarzalny klimat. Im bliżej byliśmy od tej, jednej, wyjątkowej, kojarzonej ze zdjęć, tym większe czuliśmy podniecenie. I nadszedł ten moment kiedy poczuliśmy na sobie powiew ciepłego wiatru i dreszcz ekscytacji, gdy naszym oczom ukazał się bajkowy krajobraz. Miejsce to, które nie było w ogóle podobne do czegokolwiek co wiedzieliśmy wcześniej, miało niesamowity urok. Idąc dalej i dalej i widząc coraz więcej wpadaliśmy w jeszcze większy zachwyt. Pozostałe miejsca, które musieliśmy odwiedzić utwierdziły nas w przekonaniu, że warto było przejechać pół świata, aby ujrzeć taką krainę na własne oczy. Ale…
Załącznik:  672.jpg [ 468.18 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  671.jpg [ 853.06 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  674.jpg [ 677.16 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  682.jpg [ 693.66 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  715.jpg [ 619.34 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  733.jpg [ 648.85 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  736.jpg [ 529.57 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  760.jpg [ 760.79 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  775.jpg [ 842.76 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  853.jpg [ 459.07 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  863.jpg [ 553.96 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  889.jpg [ 576.83 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  913.jpg [ 575.33 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  IMG_20170907_104055.jpg [ 403.26 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  IMG_20170907_104106.jpg [ 401.41 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  IMG_20170907_140822.jpg [ 853.54 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  920.jpg [ 849.1 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  927.jpg [ 863.42 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  IMG_20170907_124530.jpg [ 742.2 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  IMG_20170907_123726.jpg [ 697.5 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  981.jpg [ 856.42 KiB | Obejrzany 11933 razy ]
Załącznik:  IMG_20170907_142032.jpg [ 834.64 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  IMG_20170907_154027.jpg [ 710.39 KiB | Obejrzany 11933 razy ]
Wszystko by było tak piękne, gdyby chociaż w jakimkolwiek stopniu człowiek mógł wyciszyć swoje myśli i podziwiać piękno natury. Może ja tak nie potrafię, albo… nie, w sumie wrażenia te nie są tak przyjemne, gdy wokół Ciebie kręcą się dziesiątki Chińczyków, gdy wolno sunąc idziesz w danym kierunku z masą ludzi, gdy zewsząd słyszysz krzyki, rozmowy, muzykę, nawoływanie przewodników przez megafony. Co ciekawe nierzadko występują tam tarasy widokowe. Turystów było za dużo i byli oni wszędzie. Natłok ludzi spowodował sytuację, że na swoistych wypustkach z balkonami czekało się kilka minut w kolejce, aby sobie zrobić zdjęcie na tle piorunującego krajobrazu. Jeżdżące po terenie parku autobusy, kolejki liniowe, stalowa winda, a nawet McDonald’s (sic!) były powodem przerażającego natłoku turystów. Zarówno jak w Huashan, tak i tutaj szlaki są równiutkimi chodnikami, wyprofilowanymi schodami - widać ogrom pracy, który w to włożono. Można by się spierać nad zasadnością ułatwiania ludziom dostępu do gór, ale moim zdaniem u nich to przesada. Mało kto wchodził pieszo, aby zdobyć szczyt, bądź cokolwiek (choć tutaj naprawdę nie było trudno). Jak już ktoś wchodził to generalnie tak samo jak w Huashan mijaliśmy ich bez problemu. Większość turystów poruszała się za pomocą kolejek linowych i autobusów, a wystarczyło, że przeszliśmy się 15 minut do miejsca, do którego nie dojeżdżał autobus, a spotkaliśmy tak jedynie 2 osoby: Chilijczyka i Niemca.
Załącznik:  b1c7c362e2f62116ec1574b3439c067d.jpg [ 842.08 KiB | Obejrzany 11933 razy ]
O parku:
W skład rezerwatu Wulingyuan wchodzą cztery pomniejsze parki różniące się walorami. Bus jadący z Zhangjiajie do tego parku kosztuje 12 juanów i jedzie około godziny. Odjeżdżają one z dworca autobusowego, koło dworca kolejowego, a dokładniej - trzeba przejść przez budynek dworca, bo busy odjeżdżają „zza” niego. Niestety nie było żadnego oficjalnego rozkładu jazdy, nie dam sobie ręki teraz uciąć, ale pierwszy z busów odjeżdża o 6:30, a ostatni powrotny spod Wulingyuan jest o 19:30. Wejście kosztuje 160 juanów (studenci), przejażdżka kolejką 46 juanów. Jednak wejściówka jest ważna 3 dni, ale szczerze? Wszystko na spokojnie jest do zobaczenia w jeden dzień, pomimo tego, że lokalsi mówili, że to niemożliwe. Z drugiej strony warto ich poprosić o zaznaczenie na mapie najważniejszych miejsc. Na terenie parku jest dużo miejsc z jedzeniem, napojami, ale nikogo chyba nie zdziwi, że w takim miejscu ceny są dość wysokie. Wejście na górę, w celu zobaczenia Tianzi zajęło nam 2 godziny spokojnego marszu.
Tianmen
Na całość przedsięwzięcia należy planować nie więcej niż 5 godzin. Najbardziej tłoczno na górze Tianmen jest w okolicach godzin 12-13. Jeśli dobrze zrozumieliśmy się przez translatory, w godzinach popołudniowych często występują chmury widoczne u nas na zdjęciach. Będąc w Zhangjiajie nie da się przeoczyć kolejki linowej i z jej początkowej stacji zaczyna się cała przygoda, lecz ja zacznę od jej końca. Nie można zaprzeczyć, że około 30 minutowy przejazd gondolą robi wrażenie. Czarowny krajobraz, który zupełnie różnił się od tych z dnia poprzedniego, nie raz zapierał nam dech w piersiach. Mieliśmy takie szczęście, że w ten dzień odbywały się zawody skoków w wingsuit i kapitalnie komponowało się to ze scenerią ogromnych gór. W mojej ocenie miejsce to jest bardziej wyjątkowe niż cały Park Wulingyuan. Sławne ze zdjęć balkony nie są jednak niczym szczególnym. Chodzenie po nich nie wywołuje jakiegokolwiek dziwnego uczucia, a samo szkło w sobie jest porysowane, pomimo tego, że należy chodzić w specjalnych kapciach, za które zawsze trzeba płacić 5 juanów, a na szczycie góry są 3 takie balkony. Ktoś z Was na pewno miał okazję stać w szklanej wypustce na Aiguille du Midi we Francji i w porównaniu do tego chińskie balkony są naprawdę mierne. Kolejną atrakcją jest ogromna jaskinia, która z daleka wygląda na fenomenalną dziurę w górze. Do Tianmen Cave prowadzi droga złożona z 99 zakrętów i aby do niej dojść należy pokonać 999 schodów. Natomiast jak się dostać spod jaskini na szczyt góry? O tym zaraz. Generalnie w cenie biletu (258 juanów za osobę dorosłą) ma się zapewniony wjazd busem pod „schody do nieba” i przejazd kolejką. Istnieją 3 możliwości: poruszając się w obie strony korzystamy z gondoli (chyba się dopłaca), najpierw wjeżdżamy busem, a później zjeżdżamy kolejką do Zhangjiajie, bądź odwrotnie. My zaczęliśmy od przejazdu busem, który sam w sobie przyniósł niemało emocji. Następnie krótki spacerek i byliśmy już w jaskini i teraz żeby dostać się na szczyt góry należy skorzystać z 7 (słownie: siedmiu) poziomów schodów ruchomych w samym środku góry! Widzieliście w poprzednim poście jak Tianmen wygląda z perspektywy miasta? Te góry są przeolbrzymie, a w ich wnętrzu zamontowali coś takiego. Schody te były dla mnie przerażająco futurystyczne, były swoistą profanacją. Czy u góry była cisza i spokój? Oczywiście, że nie! „Ludzi jak mrówków”. Najgorsze w tym wszystkim jest to, że góry tej nie da się zdobyć pieszo, bynajmniej żadnej wzmianki o jakimkolwiek szlaku nie znalazłem. Dwa parki, które odwiedziliśmy miały elementy infrastruktury, które dla nas nie powinny mieć tam prawa bytu. Chęć zarobku zmusiła Chińczyków do ułatwiania ludziom zobaczenia na własne oczy tego co mają do zaoferowania, przez co zwiedzających jest tak dużo, że nie mieliśmy zbyt wiele czasu i przyjemności z przebywania w tamtych miejscach. Chiny mają niesamowity zasób bogactw natury i każdemu powiemy, że warto udać się do tych miejsc, ale to kontrastuje z tym, że sami dążą do ich zniszczenia i taki sam wniosek wysunęliśmy w dniu poprzednim razem z Chilijczykiem i Niemcem.
Załącznik:  IMG_20170908_125020.jpg [ 617.13 KiB | Obejrzany 11922 razy ] Załącznik:  1049.jpg [ 700.19 KiB | Obejrzany 11922 razy ] Załącznik:  1074.jpg [ 396.74 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  IMG_20170908_132606.jpg [ 456.5 KiB | Obejrzany 11922 razy ] Załącznik:  1098.jpg [ 388.42 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  IMG_20170908_140025.jpg [ 429.41 KiB | Obejrzany 11922 razy ] Załącznik:  IMG_20170908_171930.jpg [ 370.6 KiB | Obejrzany 11922 razy ] Załącznik:  1105.jpg [ 239.08 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  1111.jpg [ 454.97 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  1114.jpg [ 522.89 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  1127.jpg [ 648.97 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  1141.jpg [ 532.04 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  1142.jpg [ 467.4 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  1150.jpg [ 575.99 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  1153.jpg [ 737.7 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  1154.jpg [ 621.62 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  1197.jpg [ 383.62 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  1199.jpg [ 209.65 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  1203.jpg [ 401.95 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  1206.jpg [ 806.77 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  1219.jpg [ 622.31 KiB | Obejrzany 11933 razy ]
Co mogę Wam jeszcze powiedzieć o Chinach?
Paróweczki Korwina są tutaj faktem. Mieliśmy wrażenie, że tam każdy ma swój interes, gdyż na jednej ulicy jest np. 30 restauracji tuż obok siebie, niektórzy nawet na małym stoliku sprzedają zaledwie tylko napoje. Pomimo tego, że nie chce im się/nie lubią chodzić po górach to widać, że są pracowici, gdyż do 1 w nocy pootwierane są czasem totalnie puste sklepy czy restauracje. Gdy wstawaliśmy skoro świt te same miejsca również były czynne. O nachalności azjatyckich sprzedawców czy taksówkarzy na pewno słyszeliście. Ważne jest to, żeby po wejściu nakazać kierowcy włączyć taksometr. Poza tym taktyka z zapytaniem o cenę, odejściem i powrotem po tym jak sprzedawca wykrzyczy 4-5 razy niższą cenę również działa. Z angielskim jest tragedia, ale mimo wszystko ludzie są bardzo pomocni. Nie mieliśmy ani jednej sytuacji, gdy ktoś nas zlekceważył i odszedł dalej „zachowując twarz”, gdy nie rozumiał angielskiego. Z jednej strony jest głośno, wszyscy trąbią, krzyczą, mlaszczą, bekają, wszędzie śmierdzi i niektóre ulice są zniechęcająco brudne. Z drugiej strony ludzie są wiecznie uśmiechnięci, emanuje od nich dobroć, panuje rodzinna atmosfera. Czuliśmy się tam luźno i bezpiecznie. Trudno sobie to wyobrazić, ale już kilka razy słyszałem, że nie ogarniają mnożenia i gdy w górach nie mogliśmy się na palcach dogadać ze starą babuszką w sprawie ceny dwóch butelek wody, odpuściliśmy i daliśmy jej 10 juanów. Gdy odchodziliśmy, zaczęła na nas krzyczeć i wydała nam 4 juany reszty. Gdy kolega zostawił telefon w restauracji to kelnerka stała, czekała i oglądała się za nami przed wejściem, żeby go zwrócić Co ciekawe ceny w sklepach są takie jak w Polsce, natomiast jednego dnia za 5 zł napchaliśmy się czymś podobnym do bistro typu „jesz ile chcesz” Kuchnia jest fenomenalna. Warto spróbować Kung Pao chicken, jajecznicy z pomidorami, panierowanych bakłażanów i różnego rodzaju makaronów. Nie polecamy generalnie zup, gdyż po prostu cierpią one na brak smaku, tofu (u nas jest o wiele lepsze), galarety z owczej krwi. Sławetna kaczka po Pekińsku była niczym więcej niż normalnym daniem, a na temat reszty się nie wypowiemy, bo nie mamy pojęcia co to było Na szczęście, podobno, nie był to sezon na psy. Należy jednak uważać, bo można się bardzo przejechać na cenie. Raz za 100 juanów kupiliśmy dosłownie zupę z kości. Chyba warto stosować starą zasadę, żeby jadać tylko tam, gdzie lokalsi. Można poeksperymentować z ichniejszymi wynalazkami w sklepach, jednak oprócz zupek chińskich nie było niczego co by nam naprawdę smakowało. Każdy owoc smakuje trochę inaczej np. jabłko to połączenie jabłka, gruszki i pomelo. Widać, że Chiny rosną w siłę, wszędzie są remonty dróg, budowy nowych budynków, wielkich osiedli, w "małych" milionowych miastach. Dopiero tutaj uświadomiliśmy sobie, że Chińczycy stanowią około 25% ludności świata, albo, że Mao Zedong przebił nawet Hitlera i Stalina, gdyż na swoim koncie ma 60 mln ofiar i to uwaga… w czasach pokoju. Co ciekawe, widnieje on na wszystkich banknotach. Zarówno w Rosji jak i w Chinach ludzie nosili koszulki z losowymi, angielskimi napisami. W kraju Putina było to widoczne gołym okiem, ale mówiąc o państwie środka niełatwo pokusić się o stwierdzenie, że ktoś chodził w oryginalnych ubraniach, nawet samochody były podrabiane Angielskich „faili” również możemy znaleźć mnóstwo.
Załącznik:  IMG_20170910_213243.jpg [ 576.27 KiB | Obejrzany 11922 razy ] Załącznik:  735.jpg [ 307.19 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  588.jpg [ 312.92 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  1227.jpg [ 387.87 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  27835442_2061154443900052_1264452078_o.jpg [ 421.03 KiB | Obejrzany 11922 razy ] Załącznik:  985.jpg [ 303.71 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  568.jpg [ 420.53 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  606.jpg [ 647.38 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  1220.jpg [ 696.49 KiB | Obejrzany 11933 razy ] Załącznik:  645.jpg [ 320 KiB | Obejrzany 11933 razy ] |
Ale jak już tak zajechać na koniec Rosji to co wtedy? Wracać z powrotem pociągiem? Przylecieć samolotem? Dobraliśmy trzeciego kolegę i w ten sposób powstał plan podróży na dni 24.08-13.09.
Sam mam pomysł na podobną wycieczkę. 
