Fly4free.pl

Pomysł na jesienną wyprawę do Porto pojawił się 2 tygodnie temu. Razem z moją dziewczyną mieliśmy zarezerwowane loty do Aten, jednak wprowadzony przez greckie władze obowiązek wykonywania testów skutecznie zachęcił nas do zmiany kierunku. Obecna polityka Ryanaira pozwalająca na zmianę biletu bez opłat dodatkowych okazała się zbawienna i udało się nam przebukować na loty do Portugalii. To moja pierwsza relacja więc proszę o wyrozumiałość Zaznaczę że w Porto byliśmy już razem 2 lata wcześniej i udało się dużo zwiedzić, teraz skupiliśmy się na zwiedzaniu okolic i atrakcji których nie udało się zaliczyć wcześniej.
Lot z Krakowa to Porto to około 3 godziny i 30 minut, przebiegł bez specjalnych emocji. Obłożenie samolotu na oko jakieś 65 – 70 %. Po drodze dobrze było widać Alpy, udało mi się także zlokalizować lotnisko w Genewie i stadion w Lyon. Po wylądowaniu szybki deboarding i pieszo po płycie udajemy się do terminala. Do miasta udajemy się metrem (chodź tak naprawdę to bardziej pasującą nazwą było by po prostu szybki tramwaj), cena za przejazd do centrum (stacja Trindade) to 2,20 euro za przejazd + 0,5 euro za kartę Andante. Na lotniskowej stacji znajdującej się w podziemiach lotniska jest coś pomiędzy 8 a 10 automatów, zakup biletu jest intuicyjny – na każdym automacie jest informacja jaki bilet należy zakupić chcąc jechać do danej stacji (w naszym przypadku Z4), jest też człowiek z obsługi który pomaga aby zakup biletów szedł sprawnie. Można płacić gotówką lub kartą. Przejazd metrem trwał kilkadziesiąt minut i wysiadamy na stacji Trindade, skąd pieszo udajemy się do hotelu – niecały kilometr. Nocleg w Feels Like Home Santa Catarina Prime Suites mogę z czystym sumieniem polecić. Z racji napiętej sytuacji jeżeli chodzi o podróże i obostrzenia rezerwowaliśmy go dosłownie w przeddzień przyjazdu. Cena przez booking.com za 3 noce wyniosła około 130 euro ze śniadaniem i podatkiem miejskim. Sam hotel jest idealnym miejscem dla pary – pokoje są nieduże, ale w dobrym nowoczesnym standardzie. W cenie noclegu było codziennie śniadanie, z racji obecnej sytuacji serwowane prosto do pokoju. Po krótkim odpoczynku pieszo udajemy się coś zjeść. Wybór padł na knajpę Pedro dos Frangos . Za duża porcję kurczaka z rożna + pokaźna ilość frytek + litr Sangrii razem z napiwkiem zapłaciliśmy 20 euro. Nie jest to może jakieś wyszukane jedzenie, ale smaczne i sycące Następnie udajemy się w kierunku rzeki, po drodze mijamy dworzec Sao Bento, a także katedrę. Szybki spacer na drugi brzeg rzeki, nie zdecydowaliśmy się na schodzenie na dół na nadbrzeże lecz wracamy w kierunku hotelu, po drodze zakupując wino na wieczór w niezawodnym Pingo Doce













Kolejnego dnia zamawiamy śniadanie do pokoju na godzinę 8:30, po posiłku i krótkim odpoczynku ruszamy na Sao Bento, skąd pociągiem udaliśmy się w kierunku Guimaraes. Bilety kupuję się na zieloną kartę będąćą odpowiednikiem Andante, która jest również wielokrotnego użytku. Jest kilka automatów, obsługują one również karty Andante. Podróż to Guimaraes trwa nieco ponad godzinę. Pociąg wypełniony maksymalnie 2 30 %. Po przyjeździe do Guimaraes idziemy ze stacji w lewo, następnie skręcamy w pierwszą większą uliczkę w prawo i udajemy się w kierunku zabytkowego centrum. W drodze do Lago te Toural mijamy Villa Flor, a następnie przy samym placu napis na fasadzie „Aqui Nasceu Portugal”. Jest to nawiązanie do faktu, że Guimaraes było pierwszą stolicą Portugalii. Na samym Placu znajduję się fontanna, a także Kościół Św Piotra. Następnie nieśpiesznie udajemy się na Lago de Oliveira, będący jednym z głównych miejskich placów. Znajduje się tu ciekawią Świątynia Igreja de Nossa Senhora de Oliveira. Wstęp do Kościoła jest bezpłatny. Bardzo blisko stąd do kolejnego urokliwego placu – Praca de Sao Tiago. Znajduje się tu duża ilość stolików, jednak są one niestety praktycznie puste. Na skraju placu znajduje się informacja turystyczna, gdzie można otrzymać darmowy plan miasta + można usłyszeć polecane atrakcje.



















Stąd pieszo udajemy się w kierunku 2 największych atrakcji miasta – Pałacu Księcia Bragancji oraz Zamku. Spacer jest bardzo przyjemny, temperatura oscyluje w granicach 20 stopni. Przed wejściem do pałacu siadamy na łąwkach znajdujących się w okolicy i beztrosko odpoczywamy. Zakupujemy bilet za 6 euro, pozwala on na wstęp do Pałacu i znajdującego się troszkę wyżej Zamku. Zaznaczę że zarówno na terenie Pałacu jak i Zamku byliśmy jedynymi zwiedzającymi – można tu dostrzec jeden z niewielu plusów pandemii, a mianowicie brak zorganizowanych grup wycieczkowych z Chin  Pałac ma 2 poziomy, zwiedza się dziedziniec a także kilka innych pomieszczeń. Całość sprawia dość przyjemne wrażenie dla oka. Zwiedzając nieśpiesznie przejście przez całą trasę zajmuje nam około 45 minut. Po wyjściu z pałacu kierujemy się prosto do Zamku. Spacer po murach zajmuje nam kolejne 45 minut. Zamek robi dobre wrażenie. Po wizycie z zamku wracamy w kierunku centrum celem znalezienia jakiegoś miejsca na lunch. Przypadkiem trafiamy do knajpy „Deguste by Pero Pinto”. Okazuje się dobrym wyborem, zamawiamy „tradycyjne portugalskie” burgery a całość popijamy białym Porto. Rachunek za 2 burgery w zestawie z frytkami + 2 x kieliszek Porto + coca cola wyniósł niecałe 25 euro. Z tego miejsca mamy przysłowiowy rzut beretem do Kościoła „Igreja e Oratorios de Nossa Senhora da Consolacao e Santos Passos”, a po Polsku Kościół Matki Boskiej Pojednania. Ciekawy wygląd ma sama Świątynia, lecz na nas największe wrażenie zrobiły opadające na długości co najmniej 200 metrów swoiste „tarasy” z żywopłotu i kwiatów. Mimo przełomu października i listopada sprawiało to wszystko dobre wrażenie. Sam kościół był zamknięty na głucho.






































Ostatnim punktem tego dnia była wyprawa na kolejkę gondolową – „Teleferico” na wzgórze Penna. Na samym wzgórzu znajduje się Bazylika „Santuario da Penha” wybudowana niedługo po zakończeniu II Wojny Światowej. Gdy tam dotarliśmy akurat odbywał się Ślub. Jest to wspaniały punkt widokowy na Guimaraes i okolice, można dostrzec między innymi stadion Victorii Guimaraes (regularnie grywają w europejskich pucharach( a także zwiedzany wcześniej Zamek i Pałac. W drodze na szczyt wzgórza i na samym wzgórzu znajduje się pokaźna ilość różnych rozmiarów głazów itp. Jest to popularne miejsce pieszych wycieczek, a także ekstremalnych zjazdów rowerowych – niektóre z wagoników są przystosowane do wywozu rowerów. Cena kolejki tam i powrót wynosi o ile mnie pamięć nie myli 7 euro. Ostatni zjazd z góry był o 17:30. Po wszystkim wracamy sobie spokojnie do Porto pociągiem. Miasto wita nas delikatnym deszczem.
















cdn

Super relacja, w Porto byłem już dwa razy, wybieram się trzeci 13.11, ciekawe czy się uda. W jakim terminie byliście?

Byliśmy w terminie 30.10 - 02.11

wow! super foto! wyglada na to ze miasto bylo kompletnie puste.

_________________

Kolejnego dnia po śniadaniu ruszamy w stronę atrakcji której nie udało się nam zaliczyć podczas pierwszego pobytu, czyli słynnej już księgarni Livraria Lello, którą to podobno miała inspirować się słynna J.k. Rowling przy tworzeniu magicznego Świata z serii książek o Harrym Potterze. Warto odnotować że ta księgarnia działa już od ponad 100 lat! Do księgarni udajemy się niedługo po otwarciu, które ma miejsce o godzinie 10:00. Bilety kupuje się przy wejściu, ich cena to 5 euro za sztukę, płatność możliwa jest tylko kartą – brak możliwości płatności gotówką. Przy zakupie jakiejś książki jej cena może zostać obniżona o cenę wejściówki, jednak stosunkowo wysokie ceny sprawiają że z tej możliwości mało kto korzysta. Sama księgarnia prezentuje się w mojej opinii zjawiskowo, i nie bez przyczyny jest uważana za jedną z najpiękniejszych na świecie. Na parterze znajdują się książki z literaturą piękną, ze szczególnym naciskiem na sagę książek o Harrym Potterze w wielu różnych językach. Na piętrze znajduje się literatura tematyczna, między innymi książki dotyczące sztuki, gotowania i innych. Na górę wejdziemy po pięknie wykonanych krętych schodach, które można fotografować bez końca. Liczba osób w księgarni nie przekraczała 10, toteż można było na spokojnie fotografować, bez przepychania się w tłumie. W relacjach z czasów sprzed pandemii księgarnia była ciągle zapełniona zwiedzającymi, którzy szczególnie kłębili się w okolicach schodów. Teraz zrobienie kadru bez ludzi nie stanowi problemu. W samej księgarni spędzamy około 40 min. Po wyjściu udajemy się na lody do lokalu po sąsiedzku. Lody są pyszne, bierzemy je na wynos i udajemy się w kierunku Igreja do Carmo. Jest 1 listopada, przed południem, ludzi jak na lekarstwo. Pamiętając jak gwarne to miejsce było ledwie 2 lata temu nasuwa się refleksja jak w ciągu roku zmienił się otaczający nas świat. Po zrobieniu kilku zdjęć nieśpiesznie udajemy się w kierunku dworca Sao Bento, po drodze mijamy między innymi Torre dos Clerrigos gdzie podczas poprzedniej podróży mieliśmy okazję wdrapać się na szczyt wieży.





















Na dworcu kolejowym Sao Bento wsiadamy w pociąg do Bragi, i podobnie jak w przypadku podróży do Guimaraes dnia poprzedniego koszt biletu wynosi około 3 euro a czas przejazdu około 70 minut. Po dojechaniu na miejsce zamawiamy Ubera do Sanktuarium Bom Jesus do Monte. W Polsce nazwa jest tłumaczona jako Sanktuarium Dobrego Jezusa z Góry. Obiekt znajduje się na wzgórzu leżącym już poza Bragą. Aby dostać się na górę trzeba pokonać około 500 schodów, co mamy w planach, jednak okazuje się że po wpisaniu jako destynacji Bom Jesus do Monte kierowca Ubera zabiera nas na szczyt wzgórza. Koszt takiego przejazdu wyniósł 6,5 euro, do podnóża góry jeżdżą także miejskie autobusy w cenie około 2 euro za osobę, więc już przy 2 podróżujących osobach raczej nie ma sensu korzystać z komunikacji miejskiej. Po krótkim spacerze spod górnej bramy wejściowej docieramy do stóp sanktuarium, skąd rozciąga się piękny widok na znajdującą się u stop wzgórza Bragę. Samo sanktuarium powstało na Początku XVIII wieku, a główny ołtarz przedstawia scenę ukrzyżowania Jezusa Chrystusa. Tutaj także jesteśmy sami… Po kilkunastu minutach spędzonych we wnętrzu świątyni udajemy się jeszcze wyżej, w kierunku parku, po drodze mijamy inne budynki należące do kompleksu sanktuaryjnego, między innymi hotel. W samym parku znajduje się małe jeziorko oraz nieduża knajpka. Po spędzeniu kilku chwil w parku powoli zaczynamy schodzić w kierunku bazyliki, a następnie schodami w dół, mając cały czas piękny widok na miasto i, po odwróceniu się, na bazylikę. Po drodze mijamy dużo posągów, kapliczek i fontann. Po zejściu na sam dół zamawiamy kolejnego Ubera i udajemy się do Centrum.






















Z racji zbliżającego się zmroku i siąpiącego lekko deszczu samą Bragę zwiedzamy „w biegu”, poświęcając na to dosłownie godzinę. Na Stare Miasto wchodzimy od strony dworca kolejowego, przez łuk „Arco da Porto Nova”. Udajemy się w kierunku Placu „Praca De Republica”, gdzie znajduje się kilka kościołów. Nie bez powodu Braga nazywana jest małym Rzymem. Po drodze odbijając dosłownie kilka metrów w prawo można zobaczyć katedrę. Następnie udajemy się na kolejny Plac – Largo Carlos Amarante, gdzie dla odmiany  znajdują się 2 kościoły: Św Marka i Krzyża Świętego. Znajduje się tu także duży napis z nazwą miasta.

Po powrocie pociągiem do Porto udajemy się na kawkę do jednej z najdłużej działających w mieście kawiarni – do Cafe Majestic. Jest to kolejne miejsce związane z J.k. Rowling – wieść niesie że tu powstał szkic I tomu z serii o Harrym Potterze. W kawiarni zajęte było jedynie kilka stolików. Ceny umiarkowanie wysokie. Po szybkiej kawce udajemy się na kolację. Nie mając już sił na daleki wędrówki decydujemy się na znajdującą się w okolicy naszego hotelu restaurację Santo Pizzeria & Steakhouse. Był to dobry wybór, rostbef wołowy i pizza w towarzystwie półwytrawnego wina smakowały wybornie. Po posiłku idziemy jeszcze do Pingo Doce aby zakupić Pastes de Nata dla najbliższych w Polsce a także kolejne wino na wieczór  Niestety przy kasie niemiła niespodzianka – od niedawna sprzedaż alkoholu po godzinie 20 jest zakazana, i na nic zdały się nasze błagalne miny  Radzimy sobie z tą sytuacją i udajemy się do małego sklepiku, który notabene był naprzeciwko knajpy w której jedliśmy chwilę wcześniej kolację. Tam z zakupem wina nie było problemu, kupujemy także miniaturki Porto. Czas wracać do hotelu, gdyż wylot następnego dnia o 7 rano. Po kilku godzinach snu wstajemy o 4 rano, dzięki uprzejmości hotelu mimo wczesnej pory dostajemy do pokoju skromne śniadanie i możemy się udać na nocny autobus 3M z Avenida Aliados prosto na lotnisko. Cena przejazdu 2, 20 euro. Na lotnisku raczej pustki, szybka kontrola bezpieczeństwa i o czasie wyruszamy w lot do Krakowa. Zapełnienie samolotu około 60 %.


















Podsumowując: cieszymy się, że udało nam się wyskoczyć na krótki wypad, jak pokazuje sytuacja obecnie wszystkie kraje mają tendencję do twardszych bądź miększych lockdownów, i kolejna okazja do swobodnej podróży za granicę zapewne nie wcześniej niż późną wiosną. Samo Porto jest piękne, spokojnie można je zwiedzać pieszo. Z chęcia tu jeszcze kiedyś wrócimy 

W marcu ub roku, w księgarni nie dało się zrobić zdjęcia bez tłumu w obiektywie

_________________
Wszak istnieje coś takiego jak zarażenie podróżą i jest to rodzaj choroby w gruncie rzeczy nieuleczalnej

Super relacja, piękne zdjęcia. Ja byłem w Porto 7-10 października i było znaczne więcej turystów, ale za to była super pogoda - około 25 stopni każdego dnia.
Piękne zdjęcia jedzonka. Postanowiłem, ze i ja troszkę jedzonka zamieszczę.

_________________
Relacje: Bali oczami początkujących turystów (2022).
Emeryci w podróży - Singapur i Malezja (2023), Algarve (2023)