Fly4free.pl

A dokładniej pod koniec ubiegłego tygodnia. Ale wcześniej...

...był listopad 2019, kiedy to @Gadekk namówił mnie na szybką (bo dwudniową na miejscu) wycieczkę do Montrealu w maju 2020 Jak wiadomo, nie polecieliśmy wtedy. Bilety były łącznie 5x anulowane i przekładane na nowy termin. Po drodze tych zmian mieliśmy super trasę z 12 odcinkami na początek 2022 roku https://www.fly4free.pl/forum/lufthansa-opinie-recenzje-uwagi,226,73313&p=1417765#p1417765 ale jej też nie polecieliśmy

Z pierwotnych lotów LH z jedną przesiadką w FRA w każdą stronę, po kolejnych anulacjach i zmianach odcinków robiło się więcej, później przybywało nam wariacji z liniami lotniczymi oraz lotniskami, żeby finalnie wyszła trasa KRK-ZRH-YUL [LX] oraz YUL-VIE-KRK [OS]*

(*) jednak nie wracaliśmy przez VIE, ale o tym później

Dzień 1

Wylot o 9:50, więc nie trzeba było się zrywać w środku nocy, żeby na czas dojechać na lotnisko. Spokojne śniadanie i boarding.


Zaopatrzeni w darmowe czekoladki oraz wodę od LX (Helvetic) byliśmy gotowi do startu.


Przedpołudniowy wylot z KRK z 1h20m przesiadką w ZRH się opóźnił około 15 minut przez kontrolerów w DE, więc czasu na przesiadkę (i saloniki) zrobiło się mniej.


Po przylocie do Zurychu, na początek szybka SENatorska salonka, a następnie udajemy się do kontroli paszportowej.

Następnie jedziemy wewnętrzną kolejką do naszego terminala, z którego mamy wylot. Na miejscu ogromna kolejka do tradycyjnych okienek… za to bramki automatyczne puste. Uff

Przechodzimy dwoma różnymi bramkami, @Gadekk przeszedł bez problemów, a mojego paszportu bramka nie lubi Zmieniam bramkę i nic. Kolejna - to samo. Do planowego odlotu zostało lekko ponad 30 minut. Już chciałem się komuś kulturalnie wepchnąć się w kolejkę przed okienko, ale zobaczyłem obok rodzinkę, której gość ręcznie skanował paszporty (pomiędzy zwykłymi okienkami a bramkami automatycznymi). Podchodzę i mówię, że bramka nie chce mnie przepuścić i że za chwile mam wylot. Gość do mnie: tak, jak wszyscy… Ale wziął mój paszport, zeskanował i powiedział, że mam za nowy paszport (2 lata) na te bramki. Szok! Po dotarciu pod nasz gate okazało się, że wylot jest opóźniony około 40 min, więc jeszcze była chwila na drugą salonkę przed wylotem.

Przed boardingiem konieczne było sprawdzenie dokumentów w osobnych stanowiska obok gate’u. Pokazuję pani paszport, nie zdążyłem się zalogować do apki, żeby pokazać moje ArriveCAN, a już pieczątka wylądowała na moim papierowym boarding passie.


Odprawiając się na główny lot trafiłem na miejsce 29K, więc przy oknie i przy wyjściu awaryjnym w A333. Tutaj też ciekawostka, bo apka/strona Swissa pozwala się odprawić na 23h przed wylotem, tak samo w LH, natomiast OS pozwala zrobić to na 47h przed - na ten sam lot z grupy Lufthansy. Z jakiegoś, nieznanego mi powodu, jedynie apka LH pozwalała na lepszy wybór miejsc w zakresie 47-23h przed wylotem i to miejsce było dostępne za free, a przez OS „jedyne” 75 EUR.

Na pokładzie bardzo smaczne, koszerne jedzenie, zamówione odpowiednio wcześniej.


W trakcie lotu zauważyłem, że współpasażer siedzący obok mnie zrobił siebie „żydowski biznes”, czyli połączenie klasy ekonomicznej z biznes, gdy tylko steward opuścił swój fotel


Po około 4,5 godzinie lotu za oknem mijamy południe Grenlandii.


Przed lądowaniem jeszcze lody, oczywiście ze szwajcarską czekoladą


Podejście do lądowania równolegle do rzeki Św. Wawrzyńca.


Po przylocie niezbędne formalności i wyjście z lotniska. Kupujemy 3-dniowy bilet na komunikację za 20,50 CAD. Drobna uwaga - bilet ważny jest do końca trzeciego dnia od pierwszego użycia, a nie 72h. Do centrum jedziemy, a jakże, autobusem nr 747 po czym przesiadka na Station Lionel-Groulx, metro i do hotelu.


Szybkie zameldowanie się w hotelu i pora zwiedzić najbliższą okolicę. Po drodze kitek-strażnik śmietników


Pora spróbować lokalnego piwa


Następnie przechodząc deptakiem Rue Ontario E trafiamy na paradę, która (jak sądzę) była preludium do święta 1 lipca, czyli Canada Day


Lecąc w tą stronę dzień się wydłużył, więc zmęczenie zaczęło przypominać o sobie i pora położyć głowę w hotelowym łóżku.

_________________

Nie no żeby giry wywalić na jump seat'a to ze 2 metry trzeba mieć

_________________

Czy będzie dalsza część opowieści? We wrześniu lecę do Montrealu i chętnie przeczytalbym o kolejnych atrakcjach. Dzięki!

_________________

Dzień 2

Nasz hotel nie oferował śniadań, więc trzeba było coś zjeść „na mieście”. Szukając lokalnych knajpek w naszej okolicy @Gadekk znalazł ciekawe, oldschoolowe miejsce Restaurant Bonne Bouffe. Wygląd, jakby człowiek cofnął się w czasie o dobre 20-30 lat i od tamtej pory żadnych zmian nie robili. Według GM opinie 4,2 i tylko $ Idziemy.



Lokal prowadzi starsze małżeństwo pochodzenia greckiego, którzy mówią (znalezione w opiniach) trochę po francusku i trochę po angielsku o czym się przekonaliśmy zamawiając jedzenie.



Nie można płacić kartą, ale w środku jest (równie stary ) bankomat, z którego skorzystałem. Oczywiście nie mogło zabraknąć pancake’ów z syropem klonowym, boczkiem i kiełbaską. Do tego sok pomarańczowy i kawa. Talerz może i wygląda dość skromnie, jednak całość była smaczna



Następnie jedziemy metrem w okolice Muzeum Sztuk Pięknych, żeby wejść na Mount Royal. Tuż obok muzeum trochę sztuki współczesnej na ulicy.



Drogę przecina wiewiórka, po czym wskakuje na drzewo po drugiej stronie ulicy i się przygląda



Idąc ulicą w górę mijamy po prawej Konsulat Rzeczpospolitej Polskiej.



Niecałe 100 metrów dalej, po tej samej stronie ulicy, znajduje się Konsulat Federacji Rosyjskiej. A niemal naprzeciwko niego, kilka domów dalej, powiewają mocne, ukraińskie akcenty.



Wchodzimy na górę, wybraliśmy krótsze wejście schodami. Można też trochę bardziej dookoła, wejść łagodnymi alejkami. Mont Royal znajduje się na wysokości 233 m.n.p.m. i jest najwyżej położonym wzgórzem w Montrealu. Z tarasu widokowego roztacza się przepiękny widok na miasto



Szkło bezpiecznie przylaciało z nami



Schodząc ze wzgórza kierujemy się do metra. Po drodze w „okienku” pomiędzy gałęziami drzew pojawia się piękny mural, urodzonego w Montrealu, Leonarda Cohena na całej ścianie wieżowca przy Crescent Street.

_________________

Idziemy na stację metra Peel.

Jedziemy "jedynką i "czwórką" w okolice Kampusu Université de Sherbrooke, gdzie przy stacji metra znajduje się dość oryginalna instalacja

Mijamy lokalne blokowisko...

...oraz zahaczamy o sklep. PS. szklanki w papierowej torebce jeszcze nie widziałem

Dojeżdżamy na Wyspę Św. Heleny. Dość charakterystycznym elementem krajobrazu wyspy jest tzw. Biosfera Montrealu, czyli kopuła geodezyjna (największa tego typu na świecie), która została zaprojektowana na wystawę Expo’67.

Spacerując docieramy na sąsiednią wyspę Notre-Dame, gdzie dwa tygodnie wcześniej odbył się Grand Prix Kanady Formuły 1.

Po środku wyspy znajduje się Casino de Montréal.

Widok na rzekę Św. Wawrzyńca.

Wracamy na poprzednią wyspę. Trochę w innym miejscu znajduje się kolejny „ślad” po Expo 67 – rzeźba Alexandra Caldera „Trois disques”.

Jeszcze rzut oka na dzielnicę Ville-Marie, gdzie znajduje się centrum biznesowe Montrealu i wracamy na metro.

Po drodze, z przymrużeniem oka – tutaj też zbierają chrust

Pora wracać w okolice hotelu, ale wcześniej przystanek na Poutine, czyli typowe danie z prowincji Quebec. Składa się z frytek oraz sera twarogowego polanych sosem pieczeniowym. Raczej nie zostałem fanem tego specjału… dość tłuste i zapychające, ale trzeba było spróbować

_________________

Dzień 3

Pakujemy plecaki, oddajemy „klucze” i opuszczamy hotel. Idziemy z buta na śniadanie do „Miami Deli”. Po drodze mijamy typowe zabudowania...

...a także KFC, które w Quebec’u nosi nazwę PFK, z francuskiego „Poulet Frit Kentucky”.

Zestaw z jajkiem, bułką, serem, szynką, ziemniakami oraz owocami, do tego kawa i sok pomarańczowy. Wystarczy na kilka godzin

Po czym udajemy się do pobliskiej stacji metra Préfontaine, wsiadamy linię nr 1 jedziemy w okolice Chinatown.

Niestety Ratusz jest w remoncie, więc nie prezentuje się zbyt pięknie.

„Tuż za rogiem” @Gadekk znalazł wspaniałe miejsce „Pub BreWskey” z kraftowym piwem, które idealnie pasowało do słonecznej pogody

Po krótkim postoju i nawodnieniu organizmu ruszamy dalej, po drodze mijamy Bazylikę Notre-Dame oraz okoliczne wieżowce i docieramy do Starego Portu.

Tutaj pewne perełki dla @apadlo czyli urbexowe klimaty: ogromna betonowa konstrukcja Silo #5 na zboże oraz wieża przy porcie

oraz dla @pabien kawałek brutalizmu: Habitat 67, czyli kompleks wzniesiony na wystawę Expo’67.

Ha! Oznaczałem zdjęcia po kolei, żeby było mi łatwiej je odfiltrować oraz poukładać, a tu zupełnie przypadkowo, naturalnie zdjęcie nr 67 trafiło idealnie!

Jeszcze rzut okiem na port i pora wracać.

Wsiadamy w linię „2” metra, a później bezpośrednio autobus 747 na lotnisko. Fast track na podstawie statusu się przydał, bo była ogromna kolejka.
Na płycie stoi Airbus A220-300 [C-GNBN] w retro malowaniu Trans-Canada Air Lines, które w 1965 roku zmieniły nazwę na Air Canada.

Idziemy zjeść coś na ciepło do lotniskowej restauracji Pork & Pickle, która na PP daje 37 CAD (bez podatku oraz napiwku) do wykorzystania na dania z karty. Wybór padł na indyka z frytkami i sosem pomidorowym.

Następnie kierunek loża a dokładnie salonik Air Canady. Wchodzę jako SENatorski gość Mamy jeszcze ponad godzinę do odlotu.

W sobotnie popołudnie dość ciasno, chodzimy wte i wewte szukając wolnego miejsca. Po kilku okrążeniach w końcu się udaje znaleźć się wolne miejsce. Pora odpocząć i się zrelaksować przed lotem

Co jakiś czas na zmianę sprawdzamy tablicę odlotów. Okazuje się, że nasz lot jest opóźniony o 30 min z 18:40 na 19:10. Siedzimy i spokojnie czekamy na boarding. Czekamy i czekamy. Nie ma boardingu.

W pewnym momencie, przez szczekaczkę w saloniku, słychać komunikat o rozpoczęciu opóźnionego boardingu Lufy do FRA z godziny z 17:50. Później analogiczny komunikat o ostatnim wezwaniu. Mówię do @Gadekk, że to bardzo niespotykane, takie komunikaty głosowe.

Czekamy dalej, na tablicy bez zmian, ciągle 19:10. Minęło już trochę (za dużo) czasu, komunikatu głosowego (jak do opóźnionego FRA nie było). Po sprawdzeniu strony lotniskowej okazało się, że nasz OS74 ma status „departed”… A tablica w saloniku ciągle nawet boardingu czy final calla nie pokazała. Nosz…

@Gadekk poleciał pod nasz gate koło salonki, a tam już „po ptokach” Dopiero jak wrócił, to nasz lot zniknął z tablicy w salonce.

_________________

@Bartec jaki K.. twarogowy. Cheddar only. Czemu nie poszliście do muszkieterów tylko hamerykański fastfood.

_________________
Tolerancja kończy się tam, gdzie zaczynają się prawa człowieka

Nie byłem wcześniej w Kanadzie, nie jadłem nigdy poutine tylko czytałem o tym daniu: że jest zrobione z cheese curds, cheddara czy mozzarelli. Może zostawiając po prostu cheese curds (zamiast sera twarogowego) byłoby najbardziej adekwatne? Jeśli o mnie chodzi, to wcale smaku cheddara mi to nie przypominało.

Poszliśmy do „3 Brasseurs”, ale byliśmy po śniadaniu, więc skoczyliśmy na jedno piwko do nich. Niestety cały klimat zepsuł mi koleś siedzący kilka stolików przede mną z luźno opuszczonymi spodniami i świecący połową swojej gołej d*py 🤮

_________________

Wywołany do tablicy dokończę tę opowieść

Wybiegliśmy z loży jak oparzeni. Zapytałem jeszcze obsługę salonki, dlaczego nie było komunikatów o naszym locie, skoro wcześniejszy rejs LH do FRA wywoływali? Nie byli mi w stanie odpowiedzieć, twierdząc że widocznie OS nie płaci.. Biegniemy dalej. Pod naszym starym gate'm nikogo już nie było… @Bartec tam został i czekał na jakiegoś agenta, który być może się pojawi. Ja pobiegłem kilka gate’ów dalej, gdzie planowo o 20:50 był lot LH do MUC (chociaż też opóźniony). Mówię, jaka sytuacja, że mieliśmy lot do Wiednia i że nie było żadnego komunikatu o boardingu i final callu na tablicy w salonie. Okazało się, że obie agentki wcześniej obsługiwały ten nasz OS74 i jedna z nich pamięta, jak nas wywoływała z nazwiska, kilkukrotnie.

Pytam ją, czy są jakieś wolne miejsca w samolocie do Monachium? – Tak, są i że spróbuje nas wrzucić na ten lot. To już dobrze zabrzmiało, bo zawsze jakoś z Monachium się dostaniemy do Krakowa. Bilet kupowany przez OTA, nie liczyliśmy na cud, ale ewidentnie było czuć, że Pani chce nam jakoś pomóc. W międzyczasie zażartowała nawet, że niestety nie będzie w stanie zapewnić posiłków specjalnych na ten rejs, a które mieliśmy zamówione na przelot Austrianem...

W pewnym momencie obie agentki zaczęły gdzieś dzwonić w naszej sprawie, a my w tym czasie sprawdzamy, ile nas tak przyjemność może kosztować? Pieniędzy lub/i mil i która opcja będzie mniej bolesna. Dobra, Monachium i co dalej? Planowy przylot w niedzielę o 10:10 @Bartec mówi, że o 16:15 jest Ryan NUE-KRK (ok. 150 zł, więc bez tragedii) i że powinniśmy zdążyć dojechać pociągiem. Ciągle jedna z agentek rozmawiała z kimś przez telefon, więc czekamy na informacje od niej. W pewnym momencie pokazuje nam kciuka w górę i jeszcze przez chwilę rozmawia przez telefon. Czekamy, jak na wyrok

- Przebookujemy Was na jutro, Swissem do ZRH, a następnie do miejsca docelowego, zgodnie z rezerwacją, do KRK for free.

Przez dobrą chwilę (a jak się okazało też później, przez kilka kolejnych godzin) przyswajaliśmy tą wspaniałą wiadomość!

Nie wiedzieliśmy, jak jej podziękować oraz co wpłynęło na taką decyzję. Klasa biletu Y, status, może znali problem braku komunikatu na tablicy z salonu AC? Tego się już nie dowiemy. Huśtawka nastrojów była ogromna!

_________________
Tu był link do flightradar

Trochę emocje już opadły, w końcu mamy nowe bilety i wybrane miejsca w samolotach, ale gdzieś tam adrenalina jeszcze robi swoje. Musieliśmy jeszcze raz opuścić lotnisko. Odprowadziła nas osoba spod gate’u do stanowisk, gdzie ponownie wypełniliśmy (jak po przylocie) deklarację – tylko tym razem trochę inną.

Wyszliśmy i co teraz? Szukamy jakiegoś spania na „już”. W sumie to była dosłownie garstka hoteli, których ceny zaczynały się od 2000 zł za pokój… Szukamy alternatywnie hostelu, dzwonimy w kilka miejsc, ale nic nie mają. W końcu udaje nam się namierzyć jakiś dom studencki (za jedyne 800 zł), który był dostępny online, ale jak zadzwoniłem to nie było miejsc na dzisiaj.

Podjęliśmy decyzję, że zostajemy na noc na landside, w końcu nie raz już się spało na lotnisku więc nie była to jakaś straszna rzecz. Obeszliśmy całe lotnisko kilka razy (mieliśmy baaardzo dużo czasu) w poszukiwaniu dobrego miejsca, żeby się przespać. Niestety kilka bardzo „biznesowych” miejsc było już dawno zajętych, więc pozostały nam standardowe ławki lotniskowe. Znaleźliśmy takowe w bocznej części, przy mniej uczęszczanym miejscu, z dala wejść na lotnisko. Na ich plus był brak metalowych podłokietników, więc można było się położyć. Kto chociaż raz spał na lotnisku ten wie, że nad ranem człowieka obudzi np. hałas maszyny do sprzątania. Nie inaczej było tym razem, gdzieś koło 4-5 taka maszyna mnie obudziła, po czym znowu zasnąłem.

_________________

Dzień 4

Noc do komfortowych nie należała, ale tragedii też nie było. Wylot mamy o 16:50. Zastanawiamy się, czy jechać z powrotem na kilka godzin do Montrealu, czy pójść do miasta Dorval, które leży przy lotnisku? Wybór padł na opcję nr 2. Idziemy z buta, mimo że wydaję się bardzo blisko to i tak dotarcie na miejsce zajęło około godziny.

Po drodze mijamy typowe widoki mniejszego miasta: domy jednorodzinne, szerokie ulice, park, aż w końcu dochodzimy do rzeki Św. Wawrzyńca.

Jest też mini plaża, jednak kawałek dalej znajdujemy ławkę w parku, która jest niemal na przedłużeniu pasa startowego. Obserwujemy wzbijające się w niebo samoloty

Zjedliśmy skromne śniadanie i niespiesznie wracamy. W sklepie, po drodze uśmiechała się do nas zimna panda o smaku lotosu z jaśminem Po krótkim postoju wracamy na lotnisko.

Czekamy na otwarcie check-inu, miało być otwarte na 4h przed odlotem, ale trochę długo rozstawiali taśmy oraz czerwony dywan z pięknym napisem „First class” Eco kolejka, za rogiem była już dość pokaźna, jeszcze przed otwarciem. Tutaj przydał się status, który niekiedy był dopinany w trudach durnolotów, po odcinki

Deja vu #1

Obsługuje nas ta sama, przesympatyczna pani, która dzień wcześniej drukowała nam boardingi. Podchodzimy, a ona: „hej, wyglądacie znajomo” W skrócie opowiadamy jej historię. Trochę z niedowierzaniem w całą akcję, ale też z uśmiechem na twarzy mówi nam: „fajnie się rozmawia, ale jutro nie chce Was tu widzieć” 🤣

Odbieramy boardingi, idziemy na fast tracka. Widać, zdecydowanie mniej pasażerów na lotnisku, niż wczoraj.

Deja vu #2

Ponownie wybieramy Pork & Pickle, trafił nam się ten sam kelner, ale był mocno zawalony robotą (łącznie było ich dwoje, zdecydowanie za mało – na co sam też narzekał), że nie skojarzył nas, jak pani z check-ina. Dzisiaj zamówiliśmy szarpaną wieprzowinę.

Deja vu #3

Salonik Air Canady. Tym razem zdecydowanie pusto.

Nie kusimy losu i wychodzimy dużo przed czasem na baording.

Czekamy pod naszym gatem, aż prawie wszyscy pasażerowie wejdą, po czym udajemy się na końcówkę kolejki. Daję moją kartę pokładową do zeskanowania, a ona zaświeciła się na czerwono @Gadekk to samo…

…upgrade do C! WOW To było najlepsze i nieoczekiwane zakończenie naszego powrotu 😎

Wsiadamy do samolotu.

Ciąg dalszy lotu opisałem wątku o LX https://www.fly4free.pl/forum/lrm-swiss-opinie-recenzje-uwagi,226,111235&p=1541173#p1541173

Wylot do KRK mamy o 7:10, pod gate dotarliśmy o 6:52

Pora zamykać drzwi i lecimy.

W Krakowie lądujemy kilka minut przed 9. Wsiadam w autobus, jadę do domu wziąć prysznic i lekko spóźniony do pracy

FIN

_________________