Ale o co tu chodzi, pomyślicie pewnie czytając tytuł relacji. Tym razem zamiast och i ach czas, żeby Wam ktoś napisał prawdę o tym kraju.
Jak bym zorganizował tą podróż, gdybym wtedy wiedział to, co wiem teraz? Po prostu bym tam nie pojechał…
Do Ekwadoru trafiłem przypadkiem. Lecąc za mile na Galapagos postanowiłem sobie zrobić czterodniowy stopover. To był mój 55. odwiedzony kraj (dziś mam ich 57). W Ameryce Południowej byłem wcześniej ze sześć razy. Wiedziałem już, że kontynent jest podzielony na cywilizowane południe (Argentyna, Chile, Urugwaj i część Brazylii) i dziką, biedną północ. Lecąc do Ekwadoru spodziewałem się czegoś w stylu Peru i Boliwii, może trochę Kolumbii.
3 dni z 4 spędziłem w Quito. Szybko załatwiam formalności po przylocie, wynajmuję wózek na bagaże i wsiadam do taksówki, która za 25 USD zawozi mnie do hotelu Mercure. Hotel mieści się w dzielnicy La Mariscal. Najczystszej, najbezpieczniejszej, najbardziej popularnej wśród zaglądających tam gringo. W dzień sprawia przyzwoite wrażenie. Atrakcji żadnych ale i człowiek czuje się bezpiecznie. Po zmroku znikają wracający z okolicznych biur kolesie w marynarkach a na ulicę wychodzą prostytutki płci obojga a w sumie to trzech płci
Towarzystwo takie, że widok owcy w pończochach by mnie nie zdziwił… Docieram do niewielkiego placu który sprawia o tyle miłe wrażenie, że otaczają go knajpy. Siadam, wypijam kiepskie, półlitrowe piwo i proszę o rachunek. - Że ile?!?! – niemal krzyczę
- 6 dolarów señor.
- Amerykańskich?!?! – nie dowierzam
- Si señor…
Robię rundkę po knajpach. Wszędzie 5-6 USD. W bocznych uliczkach i kiepskich jadłodajniach 0,6 butelkę można kupić już za 2 dolary, oddycham z ulgą. W markecie zwariowali – Czarny Jasiu – 110USD, butelka Cassilero del Diablo (wersja podstawowa) – 25 USD. Trudno znaleźć tanie piwo ale jeszcze trudniej – dobre jedzenie. Przechodziłem któregoś dnia koło knajpy Ceviche 24horas:
Dużo dobrze ubranych ludzi w środku, zaryzykowałem. Takie sobie. Za to następne 2 dni z objawami salmonelli. Wystrzałowy sylwester, nie ma co…
Drugiego dnia pobytu idę na spacer na stare miasto:
To nie Cusco, nie La Paz, nawet nie Bogota. To jakiś syf z ciasnymi uliczkami w których człowiek dusi się od spalin. Połączenie spalin i 2800 nad poziomem morza robi swoje, ledwo żyję. Wbijam się na jakiś targ, wąskie uliczki, małe sklepiki z ziołami. I wyobraźcie sobie, w stolicy andyjskiego kraju nie było ani jednego liścia koki!!!! Chodziłem, prosiłem, tłumaczyłem, że się duszę. Nic. Nawet stare Indianki nie miały…….
Rozczarowany wracam do hotelu. Fajnie być złotym członkiem, dostałem penthouse na najwyższym piętrze. Sam taras, tylko dla mnie, ze 100 metrów kwadratowych. Widoczek spoko:
Obsługa za to fatalna. Wszystko pomału, nie tak jak chcę, i tipping terror jak w Stanach. Podobnie jak w Stanach, w wielu miejscach podawane są ceny netto.
Mam dość Quito, wsiadam w taksówkę i jadę na południowy dworzec autobusowy. Za jakieś grosze kupuję bilet do Ambato. Nie mogę, ani tu ani na priv zdradzić dlaczego akurat tam, mam swoje powody… Podróż trwa 2 godziny w jedną stronę. Próbowałem wbić się w dalekobieżny autokar który przez Ambato przejeżdża ale nie było takiej opcji i zamiast rozkoszować się komfortem południowoamerykańskich autokarów czuję się, jakbym był w Kambodży. Tyle, że tam disco było po kmersku, tu jest w keczua…
Ambato nie jest miastem turystycznym, jestem jedynym gringo. Zajrzałem na chwilę na Mercado Central:
potem Plaza de Armas, informacja turystyczna (nie mieli mapy miasteczka, mówili tylko po hiszpańsku), jakaś knajpka i spacer Paseo Ecologico (jak już ktoś tam będzie to warto). Załatwiłem, co miałem załatwić i po dwóch godzinach kiczuańskiego disco jestem znów w Quito.
Jedyne, w czym Lonely Planet nie kłamało, to bezinteresowna sympatia lokalnych dziewcząt do chłopców z Europy
Oczywiście, zaraz jakiś wielbiciel Ekwadoru napisze o sweet foci na równiku, architekturze w Cuenca czy cudownych plażach. Oczywiście, jak ktoś lubi jeść malarone to można zejść poniżej 2500, wciąż przepłacać za piwo i zastanawiać się, jak to możliwe, że w Peru było tak fajnie a tu nie jest. Można, tylko po co. Urlop nie trwa wiecznie, są w Ameryce Południowej fajniejsze kraje, nie powtarzajcie mojego błędu – Ekwador śmiało można odpuścić. Jakby ktoś był innego zdania to tanio sprzedam przewodnik LP po tym kraju
Za przewodnik jednak podziękuję 
To lece szukac!