Cześć i czołem!
Chciałabym wam opisać naszą cudowną podróż na Filipiny. Mam nadzieję, że nasza relacja przyda się innym. Będę starała się opisywać dzień po dniu. Nasz termin: 17.09.2015 - 08.10.2015
Lecieliśmy liniami AirChina i zapłaciliśmy za bilety ok. 1900zł od osoby myślę, że to dobra cena.
Wylot mieliśmy z Wiednia, a przesiadkę w Pekinie, w stronę powrotną oczywiście tak samo. Nasz plan wyglądał następująco: Manila -> Banaue -> Sagada -> Batad ->Banaue -> Manila -> Dumaguete -> Siquijor -> Dumagete -> Apo -> Dumagete -> Tagbilaran -> Manila
Manila
Z racji takiej, że przylecieliśmy po północy od razu złapaliśmy taxi i skierowaliśmy się do hotelu, który zarezerwowaliśmy sobie jeszcze w PL (Wanderers guest house, 1 noc dla dwóch osób 800P). Oczywiście nie bylibyśmy sobą gdybyśmy odpowiednio nie przywitali się z Filipinami.
Następnego dnia rano postanowiliśmy wybrać się na dworzec, z którego odjeżdżają autobusy Ohayami do Banaue. Zostawiliśmy w naszym hotelu bagaże i ruszyliśmy w drogę. Na dworzec dotarliśmy busem. Niestety pierwszy dzień, a my już daliśmy się naciągnąć. Wychodząc z hotelu złapaliśmy tricykla, za jakąś śmieszną sumę miał nas zawieźć na Ohayami station, niestety wysadził nas na jednym skrzyżowaniu i kazał wsiąść do jeepney'a. Jak możecie się domyślić, byliśmy mocno niezadowoleni z tego faktu ale dojechać jakoś trzeba. Jakiś jego znajomy nas zgarnął i tłumaczy nam, że 50P od osoby my jeszcze niezbyt zaklimatyzowani zapłaciliśmy i wsadzili nas do busa. Jakie nas złapało zdziwienie przy wysiadaniu gdy kierowca upomniał się, że niezapłaciliśmy za przejazd. Wytłumaczyliśmy mu całą sytuację, a on tylko nam powiedział, że to oszuści i trzeba na nich uważać. Musieliśmy jeszcze dopłacić po 20P za osobę. Tak więcej uważajcie na naganiaczy w Manili.
Mimo wszystko była to jedyna taka nieprzyjemna sytuacja przez cały wyjazd. Później już wiedzieliśmy co i jak, więc staraliśmy się jeździć transportem publicznym. Przejazd jeepney'em nie kosztował nas więcej niż 12P za osobę. Chociaż muszę przyznać, że poruszanie się nimi nienależy do najłatwiejszych. Na każdym jeepney'u są napisane punkty, przez które on przejeżdża. Jeżeli chcemy się dostać z punktu A do punktu B warto zapytać się lokalnych o pomoc. Nie ma jako takich przystanków, na których się zatrzymuje, a żeby wysiąść trzeba dać znać kierowcy, a on wtedy się zatrzyma. My zawsze jeszcze przed wsiadaniem pytaliśmy się kierowcy czy dotrzemy z nim do naszego celu i podczas jazdy mówił nam kiedy mamy wysiąść. Udało nam się dotrzeć na ohayami station i kupiliśmy bilety do Banaue, koszt biletu to 450P za osobę. Autobus odjeżdżał o 22:00 i miał jechać całą noc.Z racji takiej, że mieliśmy dużo czasu postanowiliśmy się pokręcić po stolicy. Nie zaskoczyły mnie brudne ulice, biedne dzieci, bezdomni i żebracy. Manila, to wielkie miasto z również wielką liczbą ludności, więc bieda i brud jaki można tam zobaczyć nie powinna być czymś dziwnym. Pomimo tłumów i hałasu nie mogę stwierdzić, że to najgorsze miasto na świeci (spotkałam się z wieloma takimi opiniami). Może faktycznie nie ma po co zagrzewać tam miejsca na dłużej ale ludzi byli dla nas naprawdę mili i pomocni. Gdy nastąpiła długo wyczekiwana godzina 22:00 odjechaliśmy autobusem ohayami, żeby móc przeżywać naszą przygodę na północy Filipin. 
Polecam zaopatrzyć się w jakąś małpkę rumu pod lepszy sen. 
Autobus zatrzymuje się po drodze dwa razy na stacjach benzynowych, więc można rozprostować nogi, skorzystać z toalety i coś kupić do picia lub jedzenia. 
Więc niewiele myśląc postanowiliśmy zmienić nocleg, rano gdy zaczęliśmy się zbierać odwiedziła nas znów owa Pani i stwierdziła czy jesteśmy gotowi iść. Nieźle mój chłopak musiał się naprodukować żeby jej wytłumaczyć, że nie chcemy z nią iść. Jakimś cudem Pani odpuściła. 
