A mnie się nie podobało. Może inaczej - nie powaliło, nie zauroczyło. Zjechałem obie wyspy dojeżdżając aż do Invercargill gdzie spędziłem dzień, razem z moim hostem Airbnb, na lokalnych dożynkach. Bardziej swojsko już być nie mogło.
Daleko. Bardzo daleko żeby mieć NZ jako swój jedyny cel. Fauna i flora ładne ale wiele podobnych atrakcji jest znacznie bliżej od PL. Mieszkańcy wiedzą, że żyją na końcu świata i mają też takie podejście do życia - maksymalny luz. Z uwagi na swoje odizolowanie część trendów pierwszego świata tam po prostu nie dociera albo jest drogie. Wielu mieszkańców wygląda jakby dopiero zeszło z pracy na polu/ranczu co bardzo szanuję.
Zaskakuje mnie, że na forum tak doceniany jest Hobbiton, który nie ma w sobie nic więcej poza parkiem rozrywki. Jakoś Disneylandem nikt się tak nie zachwyca, mam podejrzenia, że fani sagi czczą wszystko co z tym związane, choćby było mega komerchą. Gdyby Hobbiton był na Podlasiu pewnie byłoby podobnie. Część atrakcji jak np. stroma ulica itp. jakością dorównują naciąganej tandecie z US.
Ja nie wrócę, wiele podobnych atrakcji jest w zdecydowanej bliższej odległości. Mnie po prostu NZ nie ujęła.
nie sądziłam, że wątek się tak rozrośnie i w gruncie rzeczy pomogliście mi dojść do wniosku, że jednak chcę Nową Zelandię zobaczyć, ale jeszcze nie w tym roku. Odpocznę trochę od widoków z US, gdzie byłam 2 lata pod rząd i przede wszystkim muszę zaplanować tu bardziej miesiąc niż dwa tygodnie, zwłaszcza, że chciałabym też zrobić Wyspy Cooka, gdzie nie wybiorę się na jedyną destynację.