Fajny temat, ale juz niemlody (2014) i naprawde sorry, ze dorzuce tutaj moje 3 zlotowki, skoro @admins nie zamykaja automatycznie starych watkow. 
Aga_podrozniczka napisał(a): Niezaleznie od wieku i plci, sa ludzie, ktorzy po prostu lubia podrozowac i zwiedzac i tacy, ktorzy nie rusza sie z domu, mimo, ze ich na to stac i mogliby poleciec w rozne ciekawe miejsca. Niektorzy nawet na lozu smierci ludza sie, ze jeszcze uda im sie gdzies pojechac i to nie koniec.
Zgadza sie, przykladem moze byc moja niezapomniana podroz na Biegun lodolamaczem atomowym, jedna uczestniczka z Germanii nie wypelnila wczesniej formularza o stanie zdrowia i dopiero w Helsinkach, przed odlotem do Murmanska okazalo sie, ze ma mocno zaawansowany nowotwor i wymaga opieki lekarskiej. Niestety, nie mogla kontynuowac dalszej podrozy.
manah333 napisał(a): Strach przed kosztami zawsze taniej wypic browara za 5 zl i pogadac jaki te swiat zly.
Prawdopodobnie to jest dosc trafnie ujete. 
Btw znam ludzi bogatych, nawet b. bogatych, widocznie szkoda im na podroze, czy pojechac, wyluzowac, potrafia zorganizowac tylko jeden prywatny wypad w roku poza Europe.
Rownie dobrze to moze dotyczyc klasy sredniej, no bo zobowiazania, kredyty, etc., ale istnieja spore mozliwosci low-cost podrozowania 4free.
Jednym z najgorszych wariantow jest ciagle odkladanie wyjazdow, no moze w przyszlym, kolejnym, moze dopiero na emeryturze poznam Swiat, ale to rzadko funkcjonuje, a szczegolnie gdy dzieci beda coraz wiecej potrzebowac albo padnie zdrowie.
Jesli powazny brak finansow czy szkoda kasy to mozna zapakowac plecak, namiot, wsiasc do pociagu byle jakiego czy autostopem i mamy podroz za jeden usmiech, nawet w ukochanej i fascynujacej PL.
A gdy juz koniecznie za granice to jest wiele krajow tanszych od PL, wystarczy "ruszyc siedzenie" i polukac w necie, albo skontaktowac sie z agencja turystyczna i poleciec za niewielka kase na lasta.
Inny aspekt to strach przed nieznanym, ludzie boja sie jechac samemu i koniecznie szukaja kompanow podrozy.
Od lat podrozuje solo, mozna poznac nie tylko inne kraje, kulture, jezyki, ale takze samego siebie, jak do tej pory same plusy.
Solo latwiej nawiazujemy kontakt, mozna poznac ciekawych ludzi, fajna dziewczyne np. slodka Egzotke, czy przywiezc jeden z najpiekniejszych prezentow z podrozy, malzonke, jak to inni uzytkownicy chwalili sie na forum.
Owszem niektorzy moga sie obawiac ze wzgledu na brak znajomosci jezykow, ale wlasnie podrozowanie, oprocz ukochanej dziewczyny z innego obszaru jezykowego to jedna z najlepszych szkol. Dziewczyna potafi wiele nauczyc, pod warunkiem, ze umiemy i bedziemy sluchac.
Jesli strach za bardzo dokucza to mozna pojechac na wyjazd zorganizowany poprzez agencje turyst. z grupa czy nawet prywatnie, sorry @fly4free. Wtedy sie zupelnie o nic nie martwimy, mamy przewodnika, kierowce, zagwarantowane lokum, wyzywienie etc.
Jak to od wiekow powiadano, do odwaznych Swiat nalezy!
Kolejny aspekt to praca jako hobby.
Mam znajomego, ktory tylko pracowal. Ma wlasny biznesik i nigdzie nie podrozowal, zamiast tego lubil zachodzic do baru i tam spedzac wolny czas. Dopiero, gdy poznal przyjaciolke, de facto mlodsza o kilkanascie lat to jego zycie zmienilo sie diametralnie. Przyjaciolka przestawila jego zycie, smigaja na weekendy po Europie i byli juz kilka razy w Tajlandii.
A twierdzono, ze ludzie sie niby nie zmieniaja...
Ostatni wariant to obojetnosc, wygodnictwo, deprecha, marazm, totalny brak ochoty, np. takie podejscie:
"No po co mam gdzies jechac, skoro tutaj jest mi dobrze?"
Moja zlota dewiza: pojedz i porownaj, inaczej nigdy nie bedziesz znal roznicy.
Dopiero po powrocie potrafisz docenic, ile naprawde zyskales.
Jak myslicie, kto przed odejsciem z tego swiata bedzie szczesliwszy, ten kto zwiedzil, czy ten, ktory byl caly czas zagubiony, zniewolony czy zaslepiony w tym swoim materialnym swiecie i niby nie mial czasu poznac odlegle zakatki naszej wspanialej planety?
Czemu ludzie z zaawansowanymi chorobami tak bardzo pragna jeszcze gdzies pojechac, podobnie jak ta Pani z Niemiec, o ktorej wczesniej wspomnialem?
Takie to proste, jest tyle mozliwosci, nie Swiat jest zly, ale to wlasnie my sami sobie komplikujemy zycie.
Milej Niedzieli. |
,na uniwersytetach trzeciego wieku większość to kobiety .A starsi faceci na jakichkolwiek wycieczkach to rodzynki, kapcieja niestety szybciej i już, nigdzie chyba nie jezdza ,brak zainteresowań?? siedza w domach?moze na rybach?
