Zobaczyłem ostatnio jakiś news o George'u Martinie i stwierdziłem, że jednak chciałbym dokończyć pisanie tej relacji przed własną śmiercią. Po ponad 4 miesiącach w czyśćcu, czyli w szkicach, stwierdziłem, że może jednak wydać poniższy post na świat, bo i tak nigdy go nie wypucuję. Tekst dyktowałem, więc wybaczcie jeśli przegapiłem coś podczas mojej szybkiej korekty. Trzymajcie kciuki, by następne części udało mi się dodać szybciej.
Malezja
Przylatujemy do Malezji o jakiejś nieludzkiej porze w stylu 5 rano. Po wyjściu z samolotu wybieramy się do łazienki, więc gdy dochodzimy do kontroli granicznej, zastajemy kolejkę na może 5 minut. Pytają tylko kiedy wylot i właściwie można sobie iść. Jako, że nadawaliśmy bagaże, to trzeba było jeszcze poczekać na ich odbiór. Potem kolejna kontrola, tym razem celna, tutaj kolejka jest już dość długa, a okienko jakby jedno. Przed kolejką siedzi jakiś Malezyjczyk i karze nam iść prosto. Myślę sobie, no świetnie, jakąś szczegółową kontrole nam zaraz zaserwują i się okaże, że gdzieś mamy jakieś zakazane leki albo, co bardziej prawdopodobne, trzy kilo kokainy, którą nam podrzucili członkowie meksykańskiego kartelu. To jest ten sam irracjonalny rodzaj strachu gdy przechodzi się przez bramki w sklepie po tym jak się nic nie kupiło. Spuszczam głowę i zaczynam się zastanawiać jak złe są warunki w malezyjskich więzieniach. Gdy odwracam się po kilkunastu metrach, bo nie widzę tego pokoju przesłuchań, okazuje się że mamy sobie iść i głowy nie zawracać, kontrole są dla hindusów. Wychodzimy na landside i się rozdzielamy. Ja, jako człowiek nieodpowiedzialny, udaje się w kolejną podróż, natomiast cała reszta kieruje się w kierunku hotelu żeby odpocząć po trudach podróży. Spotkamy się następnego dnia w Georgetown.
Odlot na Langkawi mam dopiero około dziewiątej więc pozostają mi ponad 3,5h, które muszę jakoś zagospodarować. Zaczynam od znalezienia stanowiska odprawy i zapoznania się z układem terminalu. Wszystko wygląda ok, więc idę do łazienki umyć zęby, a potem jeszcze raz robię plan tego co zamierzam zrobić tego dnia. 2h przed lotem udaje się do stanowiska odprawy w celu dokonania odprawy. Terminal o tej porze wciąż jest dosyć pusty. Udaje się w kierunku kontroli bezpieczeństwa zanim zrobi się poranny tłok. Za nią, znajduje żółty bezprowizyjny bankomat mybanku, który niestety za pierwszym razem nie pozwala mi wybrać pieniędzy. Okazuje się, że jakieś osoby za mną mimo wszystko wybrały pieniądze, dlatego próbuję jeszcze raz. Tym razem pełny sukces. Idę pod bramkę gdzie jeszcze nikogo nie ma. Zasiadam i po raz kolejny postanawiam przeorganizować wszystko co do tej pory planowałem. Zmęczenie wyraźnie daje się we znaki. Jeszcze gorzej że zaczynam robić się głodny, a niewiele już mi zapasów zostało. W okolicy niestety trudno znaleźć jakikolwiek otwarty punkt z jedzeniem. Zastanawiam się gdzie są wszyscy. Być może w drugim terminalu z którego lata AirAsia. Jednak później okazuje się, że lot jest prawie pełny. Trochę obawiałem się ważenia walizki, na szczęście nikt tego nie robił, bo przekraczałem wagę o jakieś 4 kg. W dalszej części wyjazdu stanowiło to problem. Sam lot dość krótki i przyjemny. Poczęstunek w samolocie w formie mini orzeszków i 0,25l wody. W zagłówkach foteli znajdowały się ekrany, więc była jakaś tam rozrywka pokładowa. Natomiast ja próbowałem jeszcze trochę odespać.
Langkawi
Po kilkudziesięciu minutach dolecieliśmy do naszego celu. Terminal nie jest bardzo duży, więc w strefie odbioru bagażu jest dosyć ciasno. Temperatura wyraźnie się zmieniła, dlatego idę się przebrać, po czym wychodzę w poszukiwaniu informacji turystycznej. Tam zadaje pytanie o bagaż, ponieważ postanowiłem, ze względu na wczesną porę, nie udawać się w kierunku hotelu, a od razu w kierunku słynnego mostu i kolejki linowej. W informacji turystycznej zapewniają mnie że bez problemu można zostawić bagaż gdzieś przy kolejce, dlatego decyduje się od razu na zamówienie Graba. Mój kierowca zjawia się tuż po chwili, samochód jest dosyć stary, ale wygodny. Kierowca uważa przypisy tylko jako sugestię, gdy dojechaliśmy pod jakiś światła zapiął pas, a minęło jakieś 15 min jak wystartowaliśmy. Szczerze mówiąc nawet nie zauważyłem że nie zrobił tego wcześniej. Następnie na rondzie stwierdził, że pojedzie pod prąd, bo bliżej. Dojechaliśmy po jakichś 25 min. Ta wycieczka kosztowała mnie ok. 20 zł. Jeżeli chodzi o Graba, rzeczywiście jest tani i można się bez problemu nim poruszać na wyspie. Niemniej jednak, jeżeli funkcjonowałby tu prawdziwa komunikacja publiczna, byłoby znacznie taniej.
Dla mnie to był bardzo duży minus tej wyspy. Skycab to jedno z najpopularniejszych miejsce na wyspie i taka linia mógłby po prostu jechać od samego miasta przez lotniska do głównej atrakcji, tam nie ma wiele miejsc gdzie można byłoby skręcić, więc mogłaby obsługiwać praktycznie wszystkie w okolicy. Oczywiście zdaję sobie sprawę, że dzięki stanowi obecnemu jest znacznie więcej osób które mogą po prostu sobie dorobić.
Na miejscu okazuje się że jest specjalna kasa, w której należy wymienić mój kupon z Klooka. Jeżeli chcielibyście udać się na skybridge, to polecam wam wykupienie pakietu wcześniej na stronie. W zbliżonej cenie co do oficjalnej macie dodatkowy dostęp do trzech dodatkowych atrakcji.
Na stronie internetowej, była informacja o przechowalni bagażu, niestety dosyć ciężko było mi ją znaleźć, dlatego poszedłem pod bramki i zapytałem. Jak było do przewidzenia, nikt nic o żadnej przechowalni nie słyszał. Trochę się zezłościłem, bo specjalnie jeszcze zadawałam pytanie w informacji turystycznej. Niemniej jednak, pozwoli mi zostawić moją walizkę wraz z rzeczami innych ludzi. No tylko tyle, że to zazwyczaj były butelki wody, ponieważ nie można ze sobą jej zabrać na górę. Moje doświadczenia z Malezji niestety są dosyć średnie, zorganizowani to oni za bardzo nie są.
Załącznik:  IMG_5464.JPG [ 168.14 KiB | Obejrzany 4282 razy ] Załącznik:  IMG_5467.JPG [ 177.24 KiB | Obejrzany 4282 razy ] Lasy które możemy podziwiać z wagonika są podobno najstarszy na świecie, to były jedne z dwóch takich lasów jakie podziwiałem z wagonika kolejki w tamtym tygodniu.  Szczerze mówiąc nie byłem bardzo zachwycony samą przejażdżka, choć trzeba wziąć poprawkę, że byłem bardzo zmęczony. W połowie drogi można wysiąść, a właściwie chyba nawet trzeba. Możemy podziwiać widoki, zrobić zdjęcia i szczerze niewiele więcej. Jest tu też łazienka oraz już być może gotowe nowa atrakcja czyli w coś w kształcie sokoła, orła, jastrzębia? Trudno powiedzieć, ale to taras widokowy wysunięty nad przepaścią.
Załącznik:  IMG_5472.JPG [ 108.43 KiB | Obejrzany 4282 razy ] Załącznik:  IMG_5474.JPG [ 124.76 KiB | Obejrzany 4282 razy ] Załącznik:  IMG_5478.JPG [ 118.5 KiB | Obejrzany 4282 razy ] Drugą część przejażdżki gondolą pokonuję z dwoma Brytyjkami. One były zachwycone. Wydaje się, że jedna była tu dosyć często, a druga przyjechała ją odwiedzić. Chwilę rozmawiamy po czym każdy udaje się w swoją stronę. Na samej górze można pooglądać widoki, kupić lody i skorzystać z kolejnych atrakcji, które niestety są dodatkowo płatne. Mowa o słynnym SkyBridge, do którego możemy dojechać SkyGlide, czyli takim malutkim wagonikiem. Ewentualnie można pójść pieszo, ale to tez jest płatne, natomiast mniej. SkyBridge mam w pakiecie, natomiast oczywiście obsługa mnie cofa i każe mi pójść kupić bilet. Idę do kasy, do której jest kolejka, żeby dowiedzieć się, że nie muszę mieć biletu gdyż moja opaska jest wystarczająca. Opaskę dostałam jeszcze na dole i to jest ta sama opaska, którą pokazywałem panu, który stwierdził że absolutnie nie może mnie puścić. Idę więc jeszcze raz do niego i tłumaczę, że w kasie powiedzieli mi, że moja opaska jest ok. Przygląda się jej i mówi, że w sumie racja. Byłem zmęczony, ale Malezja aktywnie starała się bym nie zasnął denerwując mnie na każdym polu.
Załącznik:  IMG_5480.JPG [ 138.26 KiB | Obejrzany 4282 razy ] Załącznik:  IMG_5485.JPG [ 210.74 KiB | Obejrzany 4282 razy ] Załącznik:  IMG_5487.JPG [ 232.32 KiB | Obejrzany 4282 razy ] Do SkyGlide była naprawdę bardzo długa kolejka, natomiast jeżeli ktoś chciał iść pieszo lub musiał tak jak ja, to mógł to zrobić od razu. Szczerze mówiąc, uważam że to bardzo przyjemna trasa choć trochę schodów trzeba pokonać. Przez większość trasy szedłem sam. Trasa jest bardzo malownicza i zajmuje może 10 min a bez postojów to pewnie z 6. Myślę że zdecydowanie bardziej warto zamiast czekania na ten nieszczęsny wagonik przez kilkanaście minut. Na SkyBridge można sobie wejść na szklaną posadzkę o ile wcześniej zdejmiemy buty. No i wszedłem, ale szczerze mówiąc nic ciekawego, chociaż chyba nawet nie żałuję, że tam pojechałem. Za te wszystkie atrakcje zapłaciłem chyba jakiś 80zł. Znowu spotykam moje Brytyjki i mówię o moich problemach z biletami. Mam wrażenie, że też doświadczają tu tego typu problemów. Na końcu SkyBridge można zobaczyć małpy, które oczywiście chcą cię okraść z jedzenie, dlatego należy uważać. Przeczytałem sobie jeszcze kilka informacji o tym jak przebiegała budowa mostu i postanawiam wracać.
Załącznik:  IMG_5489.JPG [ 311.24 KiB | Obejrzany 4282 razy ] Załącznik:  IMG_5492.JPG [ 118.7 KiB | Obejrzany 4282 razy ] Załącznik:  IMG_5495.JPG [ 122.75 KiB | Obejrzany 4282 razy ] Załącznik:  IMG_5499.JPG [ 296.86 KiB | Obejrzany 4282 razy ] Załącznik:  IMG_5502.JPG [ 327.95 KiB | Obejrzany 4282 razy ] Czas na kolejne atrakcje z pakietu. Na początku udałem się do 3D Langkawi Museum. Właściwie można powiedzieć, że taka Mekka Instagramerów, miejsce w którym można sobie zrobić piękne zdjęcia na SNS. Natomiast te ich pokazy to typowa ciarki żenady, dużo błysków światła wybuchów ale właściwie nie wiadomo o co chodzi. Samo muzeum nawet ciekawe jak ktoś chce te zdjęcia sobie robić. Ogólnie na ekranie wygląda to naprawdę fajnie, nawet jeśli się nie wydaje na pierwszy rzut oka. Załącznik:  IMG_5510.JPG [ 162.49 KiB | Obejrzany 4282 razy ] Załącznik:  IMG_5528.JPG [ 98.89 KiB | Obejrzany 4282 razy ] Załącznik: Komentarz do pliku: To taka zapowiedź dalszej części wyprawy.  IMG_5530.JPG [ 172.87 KiB | Obejrzany 4282 razy ] Następną atrakcją był SkyRex. Naprawdę mi się to podobało, aż trochę jestem zażenowany jak bardzo.
SPOILER
Całość opiera się a na czym w stylu parku jurajskiego, czyli wsiadamy do wagonika wraz z kilkunastoma innymi osobami. Wjeżdżamy do pomieszczenia gdzie w okół są ekrany, na których wyświetla nam się obraz. Nasz wagonik może się poruszać w górę, w dół, trochę w bok, tak jakbyśmy naprawdę poruszali się po terenie. Ogólnie chodzi o to, że dinozaury uciekły i próbują nas zjeść. Brzmi to może średnio, natomiast jest przy tym naprawdę dużo zabawy.
KONIEC
Czas trwania pokazu jest dość krótki, ale i tak gorąco polecam. Załącznik:  IMG_5534.JPG [ 210.09 KiB | Obejrzany 4282 razy ] SkyDome to jeden wielki lol.
SPOILER
To przejazd kolejką górską na marsie, co wyświetla się na ekranie, ale siedzenia są statyczne. No i ci ruscy co to podbili jakąś planetę w początkowym filmie. Żaden inny kraj się nie pojawił ze swoją flagą.
KONIEC
Na samym dole jest coś takiego jak Oriental Village. Znajdziemy to różne sklepy, natomiast obecnie nie wszystko jest otwarte i szczerze mówiąc trąci trochę tandetą. No ale to chyba ogólnie taki koncept tego miejsca, ma być rozrywka dla rodziny, przaśnie i sympatycznie. Mam wrażenie, że być może z niewystarczająca starannością budowano wioskę, co stawia pod znakiem zapytania czy pozostałe obiekty zostały wykonane z większą starannością.
Załącznik:  IMG_5512.JPG [ 175.84 KiB | Obejrzany 4282 razy ] Załącznik:  IMG_5517.JPG [ 239.94 KiB | Obejrzany 4282 razy ] Załącznik:  IMG_5519.JPG [ 283.71 KiB | Obejrzany 4282 razy ] Czas było udać się do mojej noclegowni. Zamawiam przejazd, Grab to syf i oczywiście znowu kod nie działał. Pick up point dla Langkawi sky cab jest jakiś randomowy ale na szczęście kierowca myśli i czekał na postoju taxi. Mój bagaż mocno mi doskwierał gdy musiałem pokonać z nim sporą odległość między atrakcjami, a postojem. W tym momencie były jakieś remonty, dlatego trzeba było iść dookoła.
Wybrałem mały lokalny pensjonat na końcu Pantai Cenang, taki w którym goście mogą ze sobą porozmawiać. Malezja to kraj muzułmański, natomiast jak wyjaśniałem właścicielka, na wyspie to już tak niekoniecznie restrykcyjnie. Ja jak to ja, próbuję być świętszy od papieża i miałem obawy jak powinienem się ubrać, czy spodnie przed kolana są odpowiednie, czy może nie wypada. Usłyszałem, że tu jest plaża i można czuć się swobodnie.
Udałem się w poszukiwaniu jakieś wycieczki na następny dzień, która pozwoliłaby mi nie spóźnić się na mój samolot na Penang. Niestety okazało się, że raczej nie zdążę zobaczyć lasów namorzynowych. Mogę ewentualnie zrobić sobie przyjazd po okolicznych wysepkach. Udałem się na główną plażę po drodze zahaczając o słynne sklepy wolnocłowe. Bardzo lubię malezyjskie przekąski i napoje, które na miejscu są oczywiście bardzo tanie. Korzystając z okazji, że stara została w KL i nie mogła nic mówić o cholesterolu, zajadałem się nimi zamiast jak odpowiedzialny człowiek zjeść normalny posiłek. Żeby nie było, ze starą też można zachowywać się nieodpowiedzialnie natomiast rzeczywiście raczej nie w kwestii jedzenia.
Udałem się na plażę podziwiałem zachód słońca po czym wróciłem do mojego hotelu. Tam już był przygotowany wspólny posiłek dla wszystkich gości. Nic wyszukanego, dosyć smaczne. Zazwyczaj nim jaśniejsza karnacja gościa, tym większy był natomiast problem z ostrością dań. Trochę odstawałem od ludzi ze względu na wiek, ale dzięki mojemu niewyspaniem zdaje się, że odegrałem rolę starego hippisa. No i tak jakoś czas zleciał. Było naprawdę miło, tak naprawdę zabraliśmy się w kilkanaście osób i mogliśmy się po prostu lepiej poznać. Szczerze mówiąc, jest to coś czego mi brakuje z czasów kiedy człowiek był młodszy, z wyjazdów kiedy po prostu miło spędzało się czas z ludźmi z innych krajów, a nie przychodziła tego swojego pokoju hotelowego, wychodziło i właściwie nie zamieniał słowa z nikim. Poszedłem spać dopiero koło północy. Zważywszy, że właściwie moje ostatnie noce były średnie przespane, uważam że dałem naprawdę sobie radę. Dziesięć lat temu, to może by nie było nic spektakularnego, ale teraz, pękałem z dumy. Załącznik:  IMG_5549.JPG [ 187.01 KiB | Obejrzany 4282 razy ] Załącznik:  IMG_5554.JPG [ 136.21 KiB | Obejrzany 4282 razy ] Załącznik:  IMG_5557.JPG [ 246.33 KiB | Obejrzany 4282 razy ] Załącznik:  IMG_5556.JPG [ 149.82 KiB | Obejrzany 4282 razy ] Załącznik:  IMG_5560.JPG [ 153.5 KiB | Obejrzany 4282 razy ] Łatwo zgadnąć, że nic nie wyszło z moich wycieczek na okoliczne wyspy. Wstałam dopiero o dziesiątej, spałem 10 godzin! Zjadłem szybkie śniadanie i udałem się do miasta na szybkie zakupy. Niestety znajdziemy na Langkawi sporo bezpańskich psów, które nie dość że nie wyglądają najlepiej, to jeszcze są źle traktowane. Jako psiarza, bardzo mnie to bolało. Cały czas miałem trochę chleba, który kupiłem w Żabce. Nie bardzo chciałem go wyrzucać. Sprawdziłem w Internecie czy chleb można dać psom. Podobno tak. Poczułem się co najmniej jak Matka Teresa.Załącznik:  IMG_5538.JPG [ 161.57 KiB | Obejrzany 4282 razy ] Załącznik:  IMG_5542.JPG [ 248.48 KiB | Obejrzany 4282 razy ] Załącznik:  IMG_5545.JPG [ 116 KiB | Obejrzany 4282 razy ] Wracam do hotelu, szybko pakuje pozostałe rzeczy, zamawiam Graba na lotnisko i żegnam się wylewnie ze wszystkimi. Na lotnisku próbuję jeszcze zamienić nasz lot do Australii. Z naszej krótkiej przesiadki w Kuala Lumpur robi się 5h, a to oczywiście oznacza skrócenie naszego pobytu na Penang. Niestety, okazuje się że samolot jest pełny i niestety nie mam możliwości zmian. Kieruje się więc do kontroli bezpieczeństwa, a tam jakaś pani waży bagaże klientów AirAsia. Jakoś przycisnąłem się tak, że akurat mojego nie zważyła. Natomiast kiedy bagaż kładłem na taśmie, okazało się że odpadło mi kółko. Moja walizka musiała być od tej pory noszona aż do końca podróży. Ostatnimi czasy moje walizki nie wracają całe z podróży, trzy pod zepsuły w trasie. Trzeba było sobie kupić nową, ale nie wiedziałem, że będzie to aż tak uciążliwe, a potem nie było tak naprawdę za bardzo gdzie dostać wystarczająco pojemną i w nie zbyt absurdalnej cenie. No i stara za późno się zorientowała, że to nie tak, że udaje jaki to jestem w sile wieku nosząc walizkę w ręku, tylko nie mam wyboru.
Przy bramkach robią dwie odprawy obok siebie i idzie się łącznie. Mówią, że ostatni samolot, ale ostatni jest myairline RIP. Miałem nimi lecieć, ale w końcu nie kupiłem biletu, szkoda. Ktoś tam niby z karteczką stał że Penang, ale nie wiem czy stał że KUL przy pierwszym, bo osobiście nie widziałem. Myślę że ktoś nieogarnięte mógłby się pomylić. Mówiąc, ktoś mam na myśli siebie. Jakbym był ze starą, to na sto procent polazłbym do innego samolotu, ale tak to się starałem pilnować. Byłby wstyd jakby zadzwonili do starej z policji, że ma przyjechać i mnie odebrać.
W samolocie nie było jasnego komunikatu gdzie lecimy w stylu „KUL obok niedorozwoje, które do dwóch nie zliczą” Lot do Penang szybki, siedziałem z dzieckiem i dwoma muzułmankami. Zdaje się, że były niezadowolone, ale samolot był pełny i musiały się poświecić. Ja też nie byłem happy, bo dziecko od razu się rozdarło. |
Pomysłów było bez liku. Ogólnie na trasie naszej wyprawy znalazło się sporo miejscowości nadmorskich, w których moim subiektywnym zdaniem, za wiele nie ma i raczej nie warto byłoby tam jechać, gdyby nie było się już w okolicy. Dla mnie było to tak trochę jak by pojechać do Władysławowa, ale że Łeba składa się z mniejszej ilości liter, to ona dostąpiła zaszczytu bycia w tytule. 
)? 