Wyjazd w połowie maja, 2 osoby, tylko plecaki i rowery.
Dzień 1 (czwartek).
Pociąg z Konina wyjeżdża o 7:15 rano. Jako, że mamy ok. 8 km do dworca pkp, parę minut po 6 wyruszamy, po drodze robimy zakupy do pociągu (piwo, coś do przekąszenia).
Dojeżdżamy do Poznania, po 40 minutach siedzimy już w kolejnym pociągu, ty razem do Szczecina. Sami zajmujemy sam koniec pociąg, gdzie przewidziany jest przedział na większe bagaże i rowery.
Można nawet poleżeć
W Szczecinie wysiadamy na stacji Szczecin Dąbie i również mamy ok. 40 minut na przesiadkę (pociąg do Świnoujścia). Czas zabijamy wyprawą do sklepu po piwo.
Świnoujście wita nas ładną pogodą. Jest godzina 16, prom do Szwecji wypływa o 23:30. Przepływamy do miasta, jemy coś ciepłego, wymieniamy pieniądze w kantorze, w sklepie rowerowym kupujemy dętkę na wszelki wypadek i następnie udajemy się w stronę niemieckiego Ahlbeck, dokąd prowadzi piękna ścieżka rowerowa.
W tamtejszym Netto robimy zakupy, żeby mieć co jeść i pić na promie. Kiedy wychodzimy ze sklepu przy naszych rowerach stoi policja. Zaczyna się konwersacja w języku angielskim. Wypytują się skąd jesteśmy, gdzie jedziemy, itp. Spisują numery ram naszych rowerów i sprawdzają czy nie są one kradzione. Po upewnieniu się, że nie są kradzione życzą nam miłego wyjazdu
Udajemy się na plażę po stronie niemieckiej. Woda jest bardzo zimna. Ja po wejściu do wysokości kolan wymiękłem, ale widziałem, że dla niemieckiej młodzieży temperatura wody nie stanowi żadnej bariery. Na plaży spędziliśmy ponad 2 godziny popijając piwo.
W oddali widać nasz prom, który przypływa do portu.
Kiedy zaczęło się robić chłodniej ruszyliśmy z plaży w stronę Polski, a konkretnie w stronę portu.
Przy dworcu pkp zahaczyliśmy jeszcze o bar gdzie zjedliśmy coś ciepłego (nie polecam tego baru – nazwy nie pamiętam, ale mieści się w tym samym budynku co dworzec. Jedzenie nie smaczne, obsługa dosyć dziwna).
Po godz. 21:30 postanowiliśmy dostać się na prom. Z rowerami zostaliśmy potraktowani jako osoby zmotoryzowane, w związku z czym udaliśmy się do bramek samochodowych. Było jeszcze sporo czasu do odpłynięcia i kolejek nie było (rok wcześniej wjeżdżałem na prom później i czekałem w kolejce za sznurkiem tirów
). Sprawnie wjechaliśmy rampą do ładowni promu, gdzie miła obsługa kazała nam zostawić rowery gdzieś w kącie. Następnie udaliśmy się windą na wyższe pokłady i znaleźliśmy naszą kabinę.Szybki prysznic i chwila odpoczynku, by zaraz wyruszyć na górny pokład wypić parę piwek i obserwować jak wypływamy z portu.
W porcie.
Widok z górnego pokładu.
