Na wstępie przepraszam za jakość zdjęć - były robione kiepską komórką, po aparat odmówił mi posłuszeństwa.
Bonn, mimo przez wiele lat było stolicą RFN, zachowało swój prowincjonalny charakter. Liczące zaledwie 320 tysięcy mieszańców miasto nie ma w sobie nic z wielkomiejskości, a życie tu płynie dużo wolniej niż w Berlinie czy pobliskim Frankfurcie czy Kolonii. Mimo, że od początku lat 90 stolica zjednoczonych Niemiec jest w Berlinie, wiele federalnych ministerstw i urzędów nadal ma siedzibę w Bonn, dlatego od czasu do czasu jeżdżę tam służbowo.
Bez wątpienia najsłynniejszym mieszkańcem Bonn był Ludwig van Beethoven. Autor m.in. Ody do Radości urodził się w budynku pod obecnym adresem Bonngasse 20. Dziś znajduje się tam muzeum poświęcone jego pamięci. Wstęp do muzeum kosztuje 6€.
http://www.beethoven-haus-bonn.de/; Ulotka w języku polskim: http://www.beethoven-haus-bonn.de/sixcm ... 08.421.pdf
Starówka w Bonn jest niewielka i sumie w porównaniu z innymi miastami, w mojej opinii, mało ciekawa. Około 150 metrów na południe od domu Beethovena znajduje się główny Rynek (Markt) z ratuszem.
Dla mnie, jako wodniaka, najbardziej przyjemną rzeczą w Bonn jest możliwość odpoczynku nad brzegiem Renu i przyglądania się sunącym barkom w dół i górę rzeki. Można też popłynąć promem na prawy brzeg, do mieszkaniowej dzielnicy Beuel. Bilet OW dla osoby dorosłej kosztuje 1,1€; RT - 2€. http://www.rheinnixe.com/
W Bonn pije się przede wszystkim kölsch z sąsiedniej Kolonii, które jest regionalnym produktem chronionym przez unijne prawo i może być warzone tylko tam. W odróżnieniu od popularnego u nas lagera, kölsch jest piwem górnej fermantacji, więc bliżej mi do ale-ów, niż do naszych rodzimych piw. Ja na kölscha i szparagowe co nieco chodziłem do Gasthaus Im Stiefel, tuż obok domu Beethovena (kölsch 3,6€, dania główne od 10€ wzwyż). http://www.gasthausimstiefel.de/
Od lewej: ratusz, dom Beethovena, autor na promie.
Załącznik:
Bonn.jpg [ 99.59 KiB | Obejrzany 2449 razy ]
To jedno z najczęściej odwiedzanych niemieckich muzeów, urządzone wg. bardzo ciekawego konceptu: od 1945 do zjednoczenia mamy dwie równoległe ścieżki, prezentujące sytuację społeczno-polityczno-ekonomiczną w DDR i BRD, natomiast ostatnia część jest już wspólna.