Pogoda nie zachęca do wieczornych wyjść więc można zabrać się za dalsze pisanie 
Dzień 6: Dubrownik, Dubrownik, ach ten Dubrownik 
Ten dzień zaczął się dla mnie o godzinie 8.00 gdy obudził mnie facet przechodzący w pobliżu miejsca gdzie spałem. Uznałem, że nie mogę tracić więcej czasu na spanie więc zebrałem swój przenośny hotelik, ogarnąłem się i wygrzebałem z ogródka na początek wróciłem do strażaków żeby uzupełnić wodę i zapytać o drogę na wzgórze Srd z, którego rozciąga się niesamowity widok na Dubrownik. Strażacy wspomogli mnie oczywiście wodą i wskazali drogę do kolejki, która jechała na wzgórze. Mnie jednak interesowała droga piesza i po chwili uzyskałem wskazówki
No i ruszyłem. Na początek musiałem wspiąć się na główną ulicę, która przechodziła nad miastem. Im wyżej byłem tym ładniejszy widok miałem za sobą:
Załącznik: Komentarz do pliku: Dubrownik  DSCN5169.JPG [ 189.92 KiB | Obejrzany 7018 razy ]
Ucieszony takim widokiem ruszyłem dalej. Początkowo byłem przekonany,że wejście na wzgórze będzie bardzo blisko, ale niestety albo ominąłem wejście bezpośrednio z miasta albo naprawdę innego nie było. Musiałem pokonać spory kawałek drogi żeby znaleźć w końcu drogę w górę. Droga była dość kręta po takim jakby skalnym chodniczku, a na końcu wchodziło się na wzgórze i trzeba było wrócić się "nad" starówkę gdzie znajdowała się stacja kolejki wraz z restauracją. Cała droga zajęła mi spokojnie ponad godzinę z 20 kg plecakiem na plecach w mocnym słońcu
Załącznik: Komentarz do pliku: W tym miejscu udało mi się wejść na wzgórze Srd. W oddali starówka nad, którą musiałem się wrócić.  DSCN5171.JPG [ 198.14 KiB | Obejrzany 7018 razy ]
Po paru minutach udało mi się dotrzeć do stacji kolejki. Tam też usiadłem i mogłem cieszyć się niesamowitymi widokami poprosiłem też odpoczywającego chłopaka o zrobienie paru zdjęć. Nie ukrywał on wielkiego zdziwienia gdy dowiedział się, że dotarłem z dołu pieszo mając do dyspozycji kolejkę Widoków z góry opisywać nie będę, wystarczą chyba chociażby to zdjęcia:
Załącznik: Komentarz do pliku: Dubrownik widoczny ze wzgórza Srd.  P1000137.JPG [ 89.25 KiB | Obejrzany 7018 razy ]
Załącznik: Komentarz do pliku: Widok z tarasu widokowego restauracji na wzgórzu Srd.  P1000140.JPG [ 54.02 KiB | Obejrzany 7018 razy ]
Na wzgórzu było już sporo turystów, oczywiście w większości z krajów azjatyckich po odpoczynku w budynku restauracji gdzie schowałem się przed nasilającym się słońcem postanowiłem wrócić na dół. Planowałem również uczynić to pieszo, jednak po krótkim namyśle zdecydowałem się na podróż kolejką. Bilet jednorazowy kosztował 50 kun, natomiast bilet w dwie strony to był wydatek 80 kun. Przez chwilę nawet się zawahałem jak usłyszałem cenę, ale za chwilę dokonałem zakupu. Odjazd kolejki przewidziany był za około 15 minut więc wróciłem jeszcze na taras pocieszyć się na pożegnanie widokami. Kolejka w końcu ruszyła i przejazd nią to też było dość ciekawe przeżycie. Nie rzucało i prędkość była zadowalająca
Załącznik: Komentarz do pliku: Widok z wagonika kolejki.  DSCN5180.JPG [ 193.12 KiB | Obejrzany 7018 razy ]
Po dotarciu na dół udałem się prosto na plażę znajdującą się blisko starówki. Słońce świeciło już bardzo mocno, na plaży było sporo osób, ale udało mi się znaleźć trochę miejsca blisko wody. Niestety będąc w Makarskiej zgubiłem swój duży plażowy ręcznik i w tym wypadku musiałem rozkładać się na karimacie co nie do końca było komfortowe, ale miało też swoje plusy ponieważ plaża była kamienista i karimata dość dobrze amortyzowała kamienie
Załącznik: Komentarz do pliku: Plaża w Dubrowniku :)  DSCN5181.JPG [ 161.71 KiB | Obejrzany 7018 razy ]
Tak więc plażowanie trwało ponad godzinę podczas, której udało mi się doskonale zrelaksować Po odpoczynku na plaży udałem się na zwiedzanie starówki. Starówka za dnia zrobiła na mnie ogromne wrażenie, pełno turystów, wysokie mury,wąskie uliczki i ogólnie wspaniała okolica. Zwiedzanie starówki bardzo mnie wciągnęło i obiecałem sobie, że jeszcze tam wrócę
Załącznik: Komentarz do pliku: Dubrownik-starówka :)  P1000149.JPG [ 110.84 KiB | Obejrzany 7018 razy ]
Załącznik: Komentarz do pliku: Dubrownik-starówka :)  P1000154.JPG [ 99.94 KiB | Obejrzany 7018 razy ]
Załącznik: Komentarz do pliku: Dubrownik-starówka ;)  P1000169.JPG [ 72.76 KiB | Obejrzany 7018 razy ]
Tak więc po zwiedzeniu tej przepięknej starówki , zrobieniu małych zakupów nastąpiła pora ruszenia w dalszą drogę Po drodze wstąpiłem ponownie do strażaków po uzupełnienie zapasów wody. Przejrzałem mapę, zrobiłem odpowiednią tabliczkę i wspiąłem się znów na główną drogę idącą nad Dubrownikiem. Moim celem była od tej pory Czarnogóra
W tym celu poszukiwałem w miarę dobrego miejsca do łapania okazji. Słońce świeciło dość mocno więc chciałem również mieć miejsce w miarę zacienione. Po przejściu sporego kawałka znalazłem spory krzaczek, który dawał trochę cienia i prowizorycznie można było uznać to miejsce za pobocze (tylko w momentach przejazdu autokarów musiałem trochę się wychylać do tyłu dla bezpieczeństwa), a w oczekiwaniu na samochód mogłem jeszcze ostatni raz spoglądać na piękny Dubrownik:
Załącznik: Komentarz do pliku: Ostatni widok na Dubrownik  P1000170.JPG [ 70.17 KiB | Obejrzany 7018 razy ]
Po blisko 40 minutach zatrzymał się facet z, którym zabrałem się. Co prawda podróż objęła tylko 4 kilometry, ale był to duży plus. Po blisko godzinie zabrał mnie stamtąd młody chłopak, który dowiózł mnie do miejscowości Ćilipi skąd do granicy z Czarnogórą było już tylko niecałe 16 kilometrów. Tam też zrobiłem sobie małą przerwę na jedzenie, kupiłem nawet 2 banany w pobliskim sklepie i w planach miałem próbę złapania transportu maksymalnie do godziny 18stej. Jeśli wtedy nic bym nie złapał ruszyłbym pieszo do granicy. Po jakimś czasie zatrzymał się Albańczyk, który najpierw wypytał mnie czy jestem sam, dokąd jadę i w końcu zaproponował mi transport do granicy za 5 euro Oczywiście podziękowałem mu za propozycję ponieważ nie na tym polega autostop. W międzyczasie po drugiej stronie drogi pojawiła się młoda para autostopowiczów. Jak się okazało byli z Rosji i podróżowali do Dubrownika. Chwilę z nimi porozmawiałem i na pożegnanie życzyliśmy sobie wzajemnie szerokości
No i nagle stał się cud. Zatrzymała mi się młoda para Czarnogórców zmierzających do Budvy Krótka rozmowa i już jechałem z nimi do Czarnogóry.Początkowo miałem zabrać się z nimi tylko do granicy jednak okazali się bardzo miłymi ludźmi, dziewczyna kierowała, a chłopak pokazywał mi na mapie, którędy najlepiej jechać, co warto zobaczyć, a co odpuścić (odradził mi Herceg Novi) i w końcu postanowili zabrać mnie dalej. Po przekroczeniu granicy udaliśmy się do małej miejscowości gdzie oni byli umówieni z babcią dziewczyny na kawę. Ja postanowiłem pokręcić się po okolicy w oczekiwaniu na ich powrót Ci pojawili się po około 30 minutach. Ruszyliśmy dalej.
Przejechaliśmy wspomniany wcześniej Herceg Novi i dotarliśmy do przystani promowej gdzie za pomocą promu można było dostać się na drugą stronę Zatoki Kotorskiej w celu ominięcia jazdy dookoła. Na promie zauważyłem już, że między dziewczyną, a chłopakiem doszło do jakiegoś zgrzytu. Jak się potem okazało poszło o mnie dziewczyna, która kierowała uparła się, że zawiozą mnie jednak do samego Kotoru, natomiast jej chłopak mocno walczył o to, że wysadzą mnie po drugiej stronie zatoki i sam dotrę do Kotoru, a oni pojadą dalej prosto do Budvy. Język czarnogórski dało się często dość łatwo zrozumieć i wyłapywałem teksty typu "zachciało się wozić polskiego turysty do Kotoru" 
Tak czy inaczej stanęło na tym, że chłopak obraził się, a ja zostałem podrzucony prosto do Kotoru Uradowany podziękowałem im mimo wszystko za transport. Zostawiłem im jeszcze namiary do siebie (jednak nie dali więcej znaku życia) i ruszyłem w stronę starówki
Gdy już byłem w okolicy starówki postanowiłem odpocząć. Usiadłem więc na ławce rozkoszując się widokiem, napiłem się i zacząłem pisać swój dziennik podróży. Nawet nie zauważyłem kiedy obok mnie pojawiała się jakaś turystyczna rodzinka. Ojciec 3 dzieci usiadł najbliżej mnie i niby zainteresowany widokami zapuszczał żurawia do mojego zeszytu. Szybko to zauważyłem i zagadałem do niego okazało się, że była to rodzinka z Belgradu Opowiedziałem o sobie, co robię tutaj, skąd jestem i usłyszałem,że mam śmieszne pismo
Po tej krótkiej, ale za to dość miłej rozmowie ruszyłem pozwiedzać. Pokręciłem się po starówce, pooglądałem pamiątki i postanowiłem zjeść coś ciepłego. Padło na hamburgera. Sprzedawca smażył tylko mięso, które wkładał nam do bułki, a wszelkie dodatki nakładało się już samemu za bodajże 3,5 euro No więc nie zwracając uwagę co jest co nakładałem różnych dodatków i przypraw. Jednakże w momencie konsumpcji bardzo mocno się zdziwiłem gdyż jedna z przypraw, której dałem najwięcej okazała się czymś w stylu papryczki chili Niestety przez to nie byłem w stanie zjeść całego hamburgera 
Po tych przygodach postanowiłem poszukać noclegu. Robiło się dość ciemno i najpierw ruszyłem w stronę portu, ale tam nie było szans na dobre miejsce więc wróciłem w drugą stronę. Tam również sytuacja przedstawiała się średnio. W pewnym momencie kręcenia się zaczepiła mnie starsza kobieta z pytaniem czy szukam noclegu. Odpowiedziałem, że tak to usłyszałem, że za 10 euro ma dla mnie pokój. Zgodziłem się i ruszyliśmy, ale w trakcie gdy już tam szliśmy okazało się, że pokój jest już zajęty. Jednak kobieta okazała się na tyle dobra, że zaproponowała mi nocleg u siebie za te 10 euro na co również przystałem. Doszliśmy do jej domu, tam w końcu mogłem wziąć porządny prysznic, zjadłem mały podwieczorek z tą kobietą i jej siostrą, naładowałem baterię do aparatu i telefon i udałem się spać na prowizorycznie stworzonym posłaniu |
cała ulewa trwała około 40 minut,a po niej na niebie zaczynało się przejaśniać. Gdy upewniłem się, że już nie spadnie ani kropla deszczu wróciłem na swoje miejsce łapać dalej. Pierwszy kierowca zatrzymał mi się po blisko 40 minutach, po krótkiej rozmowie zabrałem się z nim i pokonaliśmy blisko 40 kilometrów. Wysiadłem przy głównej drodze na wzgórzu na przystanku autobusowym gdzie na szczęście mogłem chować się przed coraz większym upałem, który po porannej ulewie narastał coraz bardziej.