Podróżuję po całym świecie i z grubsza wszędzie mi się podoba. Są jednak takie regiony świata, które darzę szczególną atencją. Jednym z takich regionów jest Azja Centralna, w której pierwszy raz byłem… jeszcze w ubiegłym wieku
.
Tym razem naszym celem, oprócz odwiedzenia uzbeckiej części Kotliny Fergańskiej (co opisałem w wątku dotyczącym Uzbekistanu) był Tadżykistan. Gdy zaczynałem swoje podróże po świecie, w Tadżykistanie trwała wojna domowa i wjazd do tego kraju był de facto niemożliwy. Później przez wiele następnych lat w kraju nie było spokojnie, były problemy z otrzymaniem wizy. Na szczęście obecnie Tadżykistan to państwo bezpieczne, spokojne, tanie, a przy tym bardzo ciekawe. Względem Polaków nie obowiązuje już także obowiązek wizowy, co dodatkowo ułatwia podróżowanie.
Do Tadżykistanu wjechaliśmy od strony uzbeckiego Kokandu przez granicę w Andarkhon. Same formalności graniczne zarówno po stronie uzbeckiej jak i tadżyckiej są bardzo krótkie i nie nastręczają żadnych kłopotów. Po stronie tadżyckiej spotkamy taksówkarzy, którzy chętnie nas podwiozą do dworca w pobliskiej miejscowości Konibodom. Równie dobrze możemy jednak odejść dosłownie 200 m od granicy, gdzie zatrzymuje się marszrutka, która zawiezie nas w to samo miejsce za 3,5 somoni (1,3 zł). Z kolei z dworca w Konibodom do Chodżentu marszrutka kosztuje 18 somoni (6,8 zł).
Chodżent – drugie, co do wielkości miasto Tadżykistanu i zarazem jedna z największych atrakcji tego państwa. Jeżeli żałuję, że w jakimś miejscu podczas tego wyjazdu, nie mogłem zostać dłużej to jest to właśnie Chodżent. Miasto ma ładne zacienione ulice, szerokie place, mnóstwo kafejek i różnego rodzaju jadłodajni, gdzie możemy posilić się po zwiedzaniu. Największą atrakcją miasta jest oczywiście olbrzymia forteca (wstęp 30 somoni – 11,3 zł), która wraz ze znajdującymi się w środku budynkami wygląda jak z bajki o Sinbadzie
(koniecznie trzeba zobaczyć podświetlone mury wieczorem). Oprócz fortecy możemy też zwiedzić bardzo ciekawe Muzeum Regionalne (wstęp także 30 somoni), w którym jest mnóstwo ciekawych artefaktów od czasów starożytnych do obecnych. Kolejnym bardzo ciekawym miejscem są okolice Bazaru Pandższanbe, gdzie znajdują się piękne mauzoleum i meczet Szejka Muslihiddina.Istarawszan – miasto z dużym, aczkolwiek na razie niewykorzystanym potencjałem. Do Istarawszanu bez problemu dojedziemy z Chodżentu dzieloną taksówką, gdzie za miejsce zapłacimy 40 somoni (15 zł). Nad miastem góruje bardzo duża forteca (wstęp 30 somoni – 11,3 zł), ale daleko jej do tej z Chodżentu. Oprócz możliwości przejścia murami twierdzy (ładne widoki), jedyną atrakcją jest niewielka i mocno zaniedbana ekspozycja muzealna. W mieście jest jeszcze ciekawe Stare Miasto z kilkoma ładnymi, aczkolwiek mocno zaniedbanymi medresami i meczetami. Turystów jest bardzo mało, ale jak tylko się zbliżymy do tego typu miejsca to zaraz znajdzie się jakiś uczynny miejscowy, który ma klucze do obiektu i za niewielki datek pokaże nam wnętrze, opowiadając nam przy okazji co nie co na temat zwiedzanego miejsca.
Pandżakent – ze względu na bliskość uzbeckiej Samarkandy oraz piękne okolice jedno z najczęściej odwiedzanych miast Tadżykistanu. Do Pandżakentu dojedziemy z Istarawszanu (lub bezpośrednio Chodżentu) dzieloną taksówką, gdzie za jedno miejsce zapłacimy 100 somoni (37,7 zł). My niestety trafiliśmy na wyjątkową ciamajdę, który najpierw nie umiał zebrać 6 chętnych pomimo, że takowi byli (ostatecznie pojechaliśmy w 4 osoby + duże cargo), a 70 km przed celem złapał gumę, a zapasowe koło… też miał zepsute
. Było trochę nerwów, bo nasz driver przekonywał nas, że za 10 minut przyjedzie kolega z nową oponą, ale jakoś przez następną godzinę nie przyjechał… 
Koniec końców do Pandżakentu dojechaliśmy stopem. Samo miasto jest przyjemne i zawiera kilka stałych tadżyckich atrakcji (meczety, bazar, świetne restauracje).Dolina Siedmiu Jezior – piękne miejsce położone około 1 – 1,5 h od Pandżakentu bardzo popularne zarówno wśród miejscowych, jak i turystów. Siedem kaskadowo położonych jezior, każde o innym kształcie, kolorze i charakterze, do których prowadzi bardzo malownicza, górska droga z niesamowitymi widokami. Po drodze mijamy zagubione w czasie wioski, człapiące osiołki, rozlewiska rzeczne czy rozklekotane i wiekowe rosyjskie pojazdy. Na pewno jeden z najmocniejszych punktów wyprawy do Tadżykistanu zwłaszcza, gdy nie jedziemy do Pamiru. Koszt wynajmu samochodu z kierowcą w Pandżakencie wacha się od 60 do nawet 100 USD za cały dzień (w praktyce gdy wyruszymy rano to raczej po południu będziemy już z powrotem). Cena uzależniona jest od rodzaju samochodu (napęd na dwa lub cztery koła), stanu pojazdu, liczby pasażerów oraz naszych zdolności negocjacyjnych. Po naszych drogowych przygodach w drodze do Pandżakentu nie chcieliśmy ryzykować i wzięliśmy kierowcę z Toyotą RAV4 i napędem na cztery koła, co bardzo sobie chwaliliśmy.
Duszanbe – największe miasto i zarazem stolica Tadżykistanu, do którego można z Pandżakentu dojechać autobusem za 70 somoni (25,4 zł). Piękny przykład połączenia azjatyckiej tajemnicy z radziecką dosłownością
. Centrum miasta to olbrzymie budowle, wielkie place, szerokie arterie komunikacyjne. Ale jak tylko odejdziemy (odjedziemy) 1 – 2 km w bok, od razu natchniemy się na azjatyckie kręte uliczki, zabudowane z lekka rozpadającymi się budynkami. Zdecydowana większość atrakcji mieści się w centrum, w okolicach Parku Rudaki (Muzeum Narodowe, Narodowa Biblioteka, Monument Ismolili Somoni, Opera, Parlament, Statua Rudakiego, Flaga). To bardzo przyjemne miejsca, z mnóstwem spacerowiczów, z kafejkami i małymi knajpkami. Duszanbe to także kulinarna stolica Tadżykistanu, ale radzę zwracać uwagę na ceny. O ile w innych miastach generalnie zamawialiśmy, co chcieliśmy, a ceny były z grubsza stałe (bardzo niskie), o tyle z pierwszej knajpy w Duszanbe, gdy zajrzeliśmy do menu, musieliśmy się rakiem wycofywać 
…Duszanbe to także dobre miejsce jako baza wypadowa na wycieczki po okolicy. Najbardziej znanym miejscem jest pobliski Hisar z dużą twierdzą. Też planowaliśmy tam pojechać, ale szyki pokrzyżował nam AZAL, który miał nas dowieźć do domu (a w zasadzie do czeskiej Pragi), odwołując nasz lot. No więc zamiast jechać do Hisar, pół dnia straciliśmy na załatwianiu zastępczych lotów. Ale to już zupełnie inna historia… | Załączniki: |
| 20250612_195934.jpg [ 396.15 KiB | Obejrzany 236 razy ] |
.
Taxi zorganizował nam przemiły gospodarz naszego noclegu z Panjakent, Maksud, a jego hotel to SUGD. Poelcamy i hotel i wycieczkę.