Do opisania pozostał przedostatni lot na trasie Toronto - Warszawa w klasie biznes (za mile) na pokładzie Boeinga 787-9 LOT-u oraz podsumowanie. Krajówkę już pominę.
Po przylocie z Vancouver do Toronto trzeba przejść kilometry do kolejnych bramek w części międzynarodowej.
Najpierw postanowiłem podejść do Plaza Premium Lounge dostępnego na PP.
Kolejka do wejścia była jednak tak duża, że zrezygnowałem i od razu udałem się do Air Canada Maple Lounge. Tutaj wychodzą kolejne plusy posiadana karty *G, która zapewnia wejścia do innych saloników niż PP, Fast Tracki, priorytetowe odprawy i wejścia do samolotu. Podczas tego wyjazdu korzystałem z tych benefitów wiele razy (wszystkie loty prócz Vistary odbyły się przewoźnikami ze Star Alliance).
Zmęczenie i % w saloniku dały się we znaki, bo alarm o locie ustawiłem sobie na 13 minut przed lotem  Na szczęście przez przypadek otworzyłem stronę lotniska i zobaczyłem, że lot jest za 20 minut  a jako, że do bramki było ledwie kilka minut, to zdążyłem.
Po wejściu do jednego z młodszych nabytków LO - 787-9 o reg. SP-LSE przywitani zostaliśmy napojem powitalnym (do wyboru szampan / sok / woda). Tym razem wybrałem wodę, co spotkało się ze zdziwieniem załogi . Innych trunków próbowałem w saloniku i potrzebowałem już tylko odpoczynku 
(zdjęcie po usunięciu twarzy, bo wszedłem chyba ostatni, a w C było 22/24 pax).
Miejsca do poprzedzającego fotela jest tyle, że nie jestem w stanie go dosięgnąć mimo 183 cm wzrostu. Jest tak oczywiście z uwagi na specyficzny układ foteli i brak wnęki na nogi (często bardzo wąskiej i niewygodnej).
Oczywiście czekały na nas poduszki, koce, kapcie, prześcieradło, którego nie było w Vistara. Przypomniałem sobie właśnie, że czuć tam było nie do końca przyjemny zapach po ułożeniu się spania.
Załapałem się na nową kosmetyczkę. Na pochwałę zasługują naturalne polskie kosmetyki marki phenome i brak plastiku (nie licząc opakowań kremów rzecz jasna). Z kolei może dałoby się coś jeszcze do niej dorzucić?
Chwilę później otrzymaliśmy menu, które oprócz dostępnych dań zawierało też kartę win i napojów. Tutaj znowu pochwała dla LOTu, bowiem zawsze mam problem z wyborem napojów.
Godzinę z hakiem od startu zaczął się serwis. Najpierw przepyszna przystawka - wędzona kaczka i prosciutto oraz sałatka.
Pozniej danie główne - wybrałem rybę z sosem szafranowym, ryżem i pomidorowym ratatouille. Dałem się przekonać obsłudze do polskiego białego wina, które rzeczywiście jest świetne.
Deser z kolei tak szybko zjadłem, że nie zdążyłem nawet zrobić zdjęcia Byłem już tak śpiący, że jak najszybciej posłałem łóżko i zasnąłem.
Przebudziłem się jakieś 2,5h przed lądowaniem. Niedługo potem otrzymaliśmy śniadanie - frittata z brokułami i serem cheddar (coś jak omlet), owocami i jogurtem brzoskwiniowym. Wyglądało i smakowało przepysznie. Do picia kawa i herbata.
Bez dwóch zdań na tym wyjeździe wygrał LOT. Wydaje mi się, że gdybym leciał w premium economy, to serwis też by wygrał nawet z C Vistary (siedzenie rzecz jasna już nie).
Mam jednak jedno ale. Nie wiem kto wybrał ten system rozrywki w 787. W starszych 787-8 nie było z tym najlepiej, ale tutaj jest DRAMAT!!! W moim rzędzie każdy miał problemy z tym dziwnym pilotem dotykowym, który po prostu co chwilę się wieszał, był mega nieintuicyjny i po prostu nie współgrał z ekranem głównym. W naszym rzędzie wszyscy którzy tego używali mieli problemy (4 osoby, pozostałe 2 spały cały lot). Jedna osoba przesiadła się z tego powodu.
Ten pilot działał jak wersja deweloperska, a nie gotowy produkt. Jak coś takiego mogło przejść testy i być wypuszczone na rynek? Aż mi szkoda Obsługi pokładowej, która robiła dobrą robotę, ale co chwilę musiała bezradnie rozkładać ręce w sprawie wspomnianego pilota. Jedyną radą było używanie ekranu głównego, który był oddalony o jakieś 1,5 metra od nas, czyli przy znaku zapiąć pasy system był bezużyteczny.
Pomijając ciągłe zawiechy, to po prostu ktoś od User Interface powinien być wyrzucony na zbity pysk. Otwieram mapę i zanim ta się wyświetli to muszę wykonać kilka niepotrzebnych kliknięć. Pytam dlaczego, skoro powinny się wyświetlić po jednym kliki jak w innych systemach. Powrót z tego ekranu też nie należy do łatwych. Tutaj również potrzeba kilku kliknięć i to nieintuicyjnych, a dojście do znaku x tym pilotem zajmuje wieczność (potem jeszcze tylko dwa razy trzeba potwierdzić, że na pewno chce się wyjść ). Nie wiem kto wybierał ten system w LOT, ale mam nadzieję, że już dawno zmienił pracę i kolejne samoloty nie będą miały takich problemów.
Przepraszam za mój długi wywód, po prostu pracowałem kiedyś przy UI na telefonach i dekoderach telewizji cyfrowej i takie jest moje zboczenie zawodowe
Na koniec kultowa śliwka w czekoladzie.
Samolot niestety zaparkował obok terminala w związku z czym do terminala zostaliśmy przewiezieni autobusami. Klasa biznes miała do dyspozycji 2 lub 3 małe busy (jedna osoba HON Circle prywatną limuzynę).
Podsumowując część lotniczą, LOT zdecydowanie wygrał zawody. Były małe potknięcia, ale młodsza cześć załogi robiła co mogła i mocno podniosła poprzeczkę innym przewoźnikom. Gdyby tylko nie ten wieszający się pilot i drobne problemy z podłączaniem słuchawek, to można ze spokojem patrzeć w przyszłość i być dumnym z narodowego przewoźnika. |
/