Fly4free.pl

czy możecie dać jakieś wskazówki, jak się targować?
często użytkownicy forum piszą, żeby się targować o wszystko - jedzenie, noclegi, wycieczki, pamiątki...

ale skąd wiedzieć, jaka jest sensowna cena za dany produkt/usługę? o ile procent mniejszą kwotę podać, żeby nie zaniżyć rzeczywistej wartości i trafić w odpowiednią sumę?

czy dialog ma wyglądać:
on: 60
ja: 30
on: 50
ja: 40
on: 45
ja: 45
ok

czy:
on: 60
ja: 30
on: 50
ja: 30
on: 40
ja: 30
on: 30
ok

możecie dać jakieś wskazówki, żeby wyjazd pozostał niskobudżetowy?
a może bardziej doświadczeni mogliby zrobić listę, za ile udało im się coś wynegocjować?
np. wycieczka na pustynię, przejazd gdzieś tam, cena torebki itp...?

z własnego doświadczenia z krajów mniej lub bardziej arabskich mogę powiedzieć, że nie ma na to złotej rady...
temat negocjacji to temat rzeka: począwszy od "targowania się" o magnes na lodówkę skończywszy na wielkim biznesie i polityce są tysiące sposobów jak można je prowadzić i "wygrywać"...
nie sądzę, żeby była jakaś uniwersalna recepta na udane negocjacje, spróbuj może sobie trochę poczytać o teorii negocjacji, może to Ci ułatwi ich prowadzenie...

Jak zapodasz śmiesznie niską cenę za jakąś usługę/towar i Arab się na to zgodzi to znaczy... że i tak przepłacone;)

Heh najlepiej znać cenę dla lokalsów. Z tą widzą targowanie w Indiach było cudowne.
Ceny poznałem będą na targu dla lokalsów w Agrze.

Drugi sposób. Jak ktoś woła 100, a Ty jesteś przekonany, że chcesz za to dać 20 to:

-100
-20
-90
-20
-80
-20
itd.

Albo kogoś wkurzysz, albo kupisz.

Przydaje się też dobry przewodnik z cenami (np. w takich Indiach orientacyjne ceny za riksze). Plus wiedza z tego forum i innych.

ja jednak sądzę że jest kilka zasad:

- nie kupuj nic czego nie miałeś wcześniej ochoty kupić (bo tanie, bo on jest biedny, bo zszedł z ceny 10x - nie!)
- znaj orientacyjną cenę przedmiotu dla lokalsów w danym kraju, a jeśli targowanie się dotyczy typowo turystycznej rzeczy - najmniejszą o jakiej przeczytałeś (bo cena wyjściowa może być zarówno 2x wyższa jak i 20x od tej ile dana rzecz powinna kosztować)
- jeśli nie znasz orientacyjnej "normalnej" ceny to nie płać nigdy więcej niż myślisz że jesteś w stanie dać za dany przedmiot przed negocjacjami (np myślisz że za taki pasek dałbyś 20zł, on rozpocznie targi od 300, zejdziecie do 50 - nie ciesz się - to 2,5x więcej niż chciałeś dać - odejdź)
- nie myśl natomiast w kategoriach że w Polsce coś kosztowało by tyle a tyle - myśl w odniesieniu do cen lokalnych (w ten sposób zachodni europejczycy psują rynek, godząc się na ceny które dla nich są "nawet tanie" co oznacza że przepłacają kilkadziesiąt razy)
- nigdy, przenigdy nie wierz w informacje podane przez sprzedającego jeśli różnią się od tych które Ty posiadasz (że tak, stara cena była taka jak mówisz, ale podwyższyli podatek, paliwo podrożało, poprawiła się jakoś usług, bla bla bla)

natomiast podczas samego targowania się można stosować wiele różnych technik, każda potrzebna w innym przypadku, ale tylko jedna z nich jest uniwersalna:
- gdy jest wiele osób które może dostarczyć Ci dany przedmiot/usługę - odejdź, sprzedający sam za Tobą pobiegnie zgadzając się na Twoją cenę, bojąc się konkurencji
W innych przypadkach (gdy chcesz coś kupić, a tylko jedna osoba jest Ci to w stanie sprzedać) musisz dostosować technikę do rozmówcy - tu nie ma złotej rady.

I pamiętaj - nawet jeśli jesteś zadowolony jak tanio coś udało Ci się wytargować - prawdopodobnie i tak zostałeś oszukany:P Niech jednak ten fakt nie popsuje Ci podróży

_________________

Przy pamiątkach i innych tego typu rzeczach możesz spróbować w swojej drugiej ofercie zamiast podwyższać ceny to obniżyć jest milion sposobów na negocjacje, wszystko zależy też od sytuacji i "pozycji" negocjacyjnej

Dodałabym jeszcze, że jest ważne, aby nie okazywać, że na danej rzeczy Ci bardzo zależy. Sprzedawca jak to zauważa to wie, że ma Cię w garści
Poza tym czasem warto zrobić zakupy "pakietowe", czyli więcej rzeczy u jednego sprzedawcy. Wtedy jest dużo możliwości obniżki ceny, dodania czegoś gratis...
A wg mnie podstawą to luz, uśmiech i nie dawanie się

_________________

Najważniejsze jest nastawienie - Ty nic nie musisz, co najwyżej możesz. I to sprzedawcy powinno zależeć, by Tobie towar sprzedać, a nie Tobie, by go kupić.

Warto podkreślić uniwersalną radę Washingtona: negocjuj, a potem jeśli nie uzyskasz satysfakcjonującej Cię ceny odejdź, pójdź do konkurencji i powiedz, ile chce tamten, a Ty chcesz mniej. Zaraz się sprzedawcy między sobą pobiją, który Ci sprzeda za odpowiednie pieniądze. Niestety konieczny jest benchmark, co ile powinno kosztować.

kraj w ktorym kazda cena jest

only szpeszjal for ju maj brather

rozsadna odpowiedz w tym dialekcie brzmi ....ju nid kil mi tys prajs? sej ju rili łont hart me?

po czym nastepuje najprzyjemniejsza faza negocjacji ktora jest urokiem samym w sobie
powodzenia

@Washington
te rady, choć na pewno prawdziwe i cenne, mówią raczej jak się nie dać oszukać a nie jak prowadzić negocjacje... choć pewnie jedno nie wyklucza drugiego... Niemniej jednak targowanie z pozycji turysty pierwszy raz odwiedzającego dany kraj (w szczególności arabski) jest dość trudne i, że tak powiem: nauka przychodzi po czasie... czego sam miałem okazję doświadczyć i pewnie wielu z Was również...

a targowanie się i nie dawanie się oszukać to nie to samo ? przynajmniej z punktu widzenia turysty w muzułmańskim kraju.. myślę że koledze cappricio chodziło bardziej o to niż o poznanie tajników biznesowych negocjacji (wbrew nazwie tematu)

(do dziś wspominam jak jeden "zaprzyjaźniony" Egipcjanin z rozbrajającą szczerością opowiadał jak w 2 lata wybudował sobie wille sprzedając szisze turystom - i wyśmiewając że zachodni europejczycy kupowali od niego nieraz z kilkuset krotnym przebiciem)

_________________

Należy pamiętać o jeszcze jednej kwestii - targowanie się, zwłaszcza dla sprzedającego to taka gra, element urozmaicenia. Oczywiście, że chce przy tym zarobić, ale chodzi też w pewnym sensie o zabawę. Dobrze jest jak kupujący podchodzi do tego podobnie, ważne by obie strony były zadowolone. To jest właśnie piękne w targowaniu - to kupujący określa ile dany przedmiot jest dla niego warty. Sprzedający może wyrywać sobie włosy z głowy i płakać, że jego dzieci nie zjedzą dziś kolacji, ale na koniec pewnie i tak to my przepłacimy
Jak już zostało napisane powyżej, najważniejsze to nie okazywać zbytniego zainteresowania przedmiotem handlu, wtedy ciężko o dobrą cenę. No i gdy już zaczynamy na poważnie targowanie, proponujemy ceny po kolei i w końcu stanie na cenie jaką zaproponowaliśmy to dość niegrzeczne jest wycofać się z targów i nie kupić.

_________________
http://openworld.net.pl/
https://www.facebook.com/OpenWorldTrip

Chyba to jest sedno mojego pytania skąd wiedzieć, jaka jest rzeczywista wartość danej rzeczy/usługi?

Czy możecie podać minimalne ceny w Maroku? Np. za nocleg, za skórzaną torebkę itp chodzi jedynie o rząd wielkości, nie konkretne kwoty. O ile to oczywiście możliwe

wszystko jest warte dokładnie tyle ile chcesz za to zapłacić... niby frazes ale generalnie postępując w ten sposób przynajmniej nie będziesz czuł się naciągnięty...

Nigdy nie bedzie sytuacji WIN-WIN - mozesz co najwyzesz zremisowac:)

Bliski wschod, azja - oni sa tak niesamowicie, niewyobrazalnie... cwani to zbyt pejoratywne okreslenie, ale sprytni i dokladnie wiedza jak z toba rozmawiac korzystajac z wielu sztuczek. Najwazniejsze to dobrze sie bawic - zazwyczaj maja swietne poczucie humoru:)

Ok, to przykładowo:
nocleg, dwójka, toaleta na korytarzu - 100 MAD
obiad, np tadżin czy inne brochettes (ze wszystkim, nie że doliczą Ci za chleb czy frytki czy inną sałatkę) - 20-30 MAD max
sandwich - 10 MAD
herbata - 2-5 MAD
butelka 1,5l wody - 5-6 MAD (chyba, tu nie jestem pewien)
wycieczka na Merzoudze - od 250 MAD za osobę za jednodniówkę (a raczej wieczór i powrót rano)
wszelkiego rodzaju transport - zależy od rodzaju i dystansu, dla przykładu - zwykle dzielone taxy liczą ok 5 MAD od osoby za pierwsze 8 km, potem robi się coraz taniej im dalej się jedzie - przejechanie 70km kosztuje już 25 MAD

_________________

WIN-WIN to akurat remis...

parę lat w temu w casablance kupiłem parę łyżek cynamonu za ok 10zł... (turysta *****)
ale pojechałem tam z innym zamiarem: chciałem nabyć słynny marokański dywanik (mały, dla ozdoby na meble).
w tym samym sklepie (te przyprawy to w ogóle były tam przez przypadek chyba) znalazłem dywanik ok 30x30cm.
cena wyjściowa: 65euro; ze zniżka dla studenta, maj frend, boniek etcc : 45euro.
wziąłem za 10 bo po prostu więcej bym nie dał.
nie wiem czy to dobra cena ( za dywanik w kolorze royal blue, berberian woman hand made) ale pan nie był zadowolony (przynajmniej na takiego wyglądał).
byłem po za sezonem(początek kwietnia), w casablance (to nie to samo co marakesz), turystów jak na lekarstwo, gość mnie znalazł na ulicy jak przechodziłem obok mediny. zaprowadził mnie (chwile szliśmy) do sklepu swojego ojca itd...

_________________
Marzy Ci się wycieczka rowerowa po Hiszpanii? Zapytaj! Coś podpowiem ;)

ja wychodzę zawsze z założenia że jakby mu się nie opłacało to by nie sprzedał;)
czyli jak dobiliśmy targu to mniej lub więcej na mnie zarobił
a to że nigdy do końca nie wiesz czy (i o ile taniej) się dało - to inna sprawa - urok targowania:)

Zlota zasada:
Pan A wola 100, ty na to 10.. az pan A zejdzie do 50. Pana A olewasz i idziesz gdzie indziej gdzie pana A nie widac a pan B wola "100", mowisz mu ze pan A zaoferowal 50.. i tak dalej az emocje Ci pozwola

Z ciekawszych historii:
1. Kolka do butow w Chinach ( ), wg mnie byly warte ok. 30zl dlatego tez zaczalem rozmowe od 10zl gdzie pan chcial 160zl.. z 45 minut za mna chodzil, zeby od niego uciec musialem wejsc do platnego muzeum.. to jak juz kupilem bilet i bylem po drugiej stronie to mi 8zl zaoferowal Ale to juz bylo po tym jak sie na niego wydarlem pare razy zeby sobie poszedl gdzie indziej.. i jak uslyszalem 8zl to chcialem kupic ale duma mi juz nie pozwolila

2. Flet w Peru - negocjacje od 100zl, wg mnie warty max 20zl.. pogadalem z kolesiem chwile mowiac mu ze zaplace 10-15 max.. nie chcial zejsc ponizej 30.. jak juz sobie odpuscilem i opuszczalem sklep to sprzedal mi go za 10zl Potem poznalem chlopaka z Belgii który kupil ten sam flet za 120

Gorzej jak pan A w ogóle nie chce zejść z ceny, co też się może zdarzyć. Niedawne moje targowanie z kierowcą tuk-tuka w Tajlandii (w skrócie):
Ja: How much?
On: 120
Ja: 80
On: 120
Ja: 90
On: 120
Ja: 100
On: 120
Ja: Bye!